Döndükten sonra 15- 20 gün kadar Ankara'da kaldık. Artık yalnız olmak benim için o kadar zor değil. Ama yine de Nilsu'nun kolay bir bebek olmadığını hatırlatmam gerekiyor. Bazen görenler hayrete düşüyor ve tek başıma nasıl idare ettiğimi soruyordu. Onun avutabilmenin tek yolu kucak. Çok büyük konuşmuşum kucağa alıştırmayacağım diye. Bebekler bizi yönlendiriyor. Bu arada tek iyi şey uyku düzeni. Kendi kendine uyumuyor, sadece memede uykuya dalıyor ama gece boyunca hiç uyanmıyor.
Nilsu 2 buçuk aylık olduğunda Gümüldür'e babannesinin yanına gittik. Arabada pek sorun yaşatmadı bize. Her bebek gibi o da arabada olmayı seviyor. Hava çok sıcak ve nemli olmasına rağmen keyfi yerindeydi. Açık hava ve sürekli bebek arabasında yapılan gezintilerden de çok memnundu. Sıcağa rağmen gece uykuları aynı şekilde devam etti. Gece 22.00- 2230 gibi uyuyor sabah 6.30- 7.00 gibi kalkıyordu. Emdikten sonra 1-2 saat daha uyuyordu. Ben de dinlenme fırsatı buldum. Gündüz uyurken babannesine teslim edip, baasıyla denize gidiyorduk. Akşam üstü ise yanımızda götürüyorduk. Site sanki bir bebek cenneti. Ne çok bebek var. Deniz kenarındaki ağaçların altında sıra sıra diziliyorduk. Püfür püfür temiz hava. Bir kez beline kadar denize bile soktuk. Bu arada banyo keyfi harika. Her gün evin bahçesinde, çimlerin üstünde banyo yaptık. Önceleri küvet, sonra babasının kucağı. Mayolarımızı giyip başlıyorduk suyla oynamaya.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder