5 Eylül 2011 Pazartesi
Gurur
Bayramda kaçmaya karar verdik demiştim ya, iyi ki de vermişiz… Nasıl güzel geldi, nasıl dingin geçti ve hareketli… Öyle işte…
Büyüyor kızım… Büyüdüğünü ispat ediyor artık… Yine tek başına denize girdi çıktı, susadığında gitti suyunu aldı, yemek tabağını taşıdı… Yine öğlenleri sarmaş dolaş uyuduk… Kendi kendine sahneye çıkıp, indi, animasyonlara katıldı, şarkılar söyleyip, dans etti… Pür dikkat ağabeyleri, ablaları izlerken ve aynı hareketleri yapmaya çalışırken ne tatlıydı, ne komikti… Sahnede ona sorulan soruları bizi şaşırtacak şekilde cevaplarken ve biz “Evden” demesini beklerken “Nerden geldiniz?” sorusuna “Ankara’dan” derken nasıl da gururlandırdı. Hala soruyor… “Anne sorulara öyle cevap verdiğim için bana gurur duyuyor musun?”… Düzeltmiyorum “Benimle” diye… Öyle kalsın… Zaten o kadar az ki… güvencin, kaldırma (kaldırım), bakşa, Edil (İdil), ditkat et, havayi çiçek… Bir iki yanlış kullanımdan sonra hemen doğrusu geliyor…
Ha bu arada… Ben sana her zaman gurur duyuyorum kızım, her zaman…
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
7 yorum:
Ne güzel bir cümle o:) Ve gerçekten büyüdü Nilsu kuzusu :)
Arda da ayakları çıplak birini görünce "çıplaksız" diyor :) Ben de düzeltmiyorum. Güzel Türkçemize güzel bir kelime daha kattığı için ben de gurur duyuyorum aksine :))
Maşallah bin kere. Ağzından bal damlamış :)
Benim oğlum herkesin anlayacağı dilde henüz konuşmuyor insan ne olursa olsun yinede gurur duyuyor varlığı bile yetiyor.Maşallah kuzunuza fotoğrafı çok beğendim
gözlerim doldu yine...
Ben de bu azalan yarım kelimelere üzülüyorum içten içten. Hiç düzeltmiyorum. Sanki düzeltince hemencecik büyüyecekmiş gibi geliyor.
Mucks
Blogumuza Bekleriz;
El Yapımı Ahşap Oyuncak Mu;
http://oyuncakmu.blogspot.com/
Bedia & Emre
Yorum Gönder