Önceki pazartesi ameliyat gerçekleşti… Bir gece hastanede kaldık… “Kolay bir operasyon değil” dedi doktorumuz… Tabii ameliyatla birlikte film başa sardı… Yine üzerine basamamalar, yine ağrılar, yine yatay pozisyonda evden iş yürütmeler… Ama hakkını yememek gerek, sanki süreç bu sefer daha çabuk işliyor… Ya da biz alıştık…
Bir süredir göçebe hayatı yaşıyoruz… Benim işlerimin yoğun olduğu bir döneme geldiği için izin alamıyorum ve bakıma ihtiyacımız var… Bu aralar iki çocuğa bakan başka biri var yani… Oğlu mu daha çok yoruyor, torunu mu ona sormak lazım… Ben çoğunlukla orda, bazen kızımla birlikte evdeyim… Ahhh “evim evim güzel evim” diye boşuna dememişler… Hiç bana göre değil aslında… Çok özledim evimde olmayı, evimizde olabilmeyi… Kızım da özlemiş ki bir iki gündür “Anne eve gidelim artık” diyor…
Babası için dua ediyor küçük elleriyle amin yaparak… Babasının yanından geçenleri uyarıyor “Babamın ayağına dikkat et, çarpma sakın” diye… Çok cimcime bir şey oldu… Biz hala küçük bir bebek zannederken, o büyüdüğünü sürekli şaşırtarak gösteriyor… “Bir daha basket oynamasın babam, hemen iyileşsin” diyor… Bence de kızım, bence de…
Dip: Fotoğraflar ameliyat öncesi moral gezisinden...
20 yorum:
Bence de yazmalısın ve çok fotoğraf koymalısın...Geçmiş olsun, bir daha basket oynamasın :))
geçmiş olsun, fıstık çok etkilenmiş belli...
Geçmiş olsun,fotolarınız süper,küçük modele bayıldım:))
Gerçekten özletiyorsunuz kendinizi... yeniden geçmiş olsun... çocuklar önemsemez sanıyorsun ama evlerini çok özlüyorlar. 1 hafta Adapazarı'nda kaldıktan sonra Tibet bu yüzden hastalanmıştı, bunu eve dönünce iyileşmesinden anlamıştık :)))
Elif bunu iltifat olarak alıyorum:) Teşekkürler:)
Ballı Lokmam çocuklar hayatlarında olup bitenlerden sanırım sandığımızdan daha çok etkileniyorlar... Teşekkürler:)
Yıldız çok çok teşekkür ederim:)))
Sibel haklısın:( Bundan sonra daha fazla zaman ayıracağım:) Çocuklar konusunda da kesinlikle haklısın. Kıyamam ben Tibet'e:(
Özlemcim geçmiş olsun birkere daha..Nilsu da fotolar da harika yine..
Acil şifalar! aynı dönemde benzer şeyleri yaşamamız ne garip!
Yeni yılla her şey daha güzel ve sağlıklı olacak, ben biliyorum ;)
Esra'cım çok teşekkürler hepsi için ayrı ayrı:)
Itır eşin oldu mu ameliyat? Beklemede misiniz? Tam olarak aynı değil:))) Itır +1:))) Ben de biliyorum bu arada:)))
Geçmiş olsun bir daha olmasın...Göçebelik zor, çok iyi bilirim.Annenin evine bile sığamıyorsun,insanın evi başka oluyor...
bence de bir daha basket oynamasın:) özlem bu kadar ara verme hakkaten, yaz sık sık yaz
Geçmiş olsun Özlemcim tekrardan.. Umarım en kısa zamanda eski düzeninize kavuşursunuz.. Cimcimeyi biz de çok özledik walla, düzeninizi kurmanızı bekliyoruz ziyaret için ;)
Özlemcim çok geçmiş olsun..sanırım bu dönem ikimizede zor geçiyor desene..acil şifalar canım...
resimler çoşmuş:)))
Özlemciğim,
çok geçmiş olsun. Pazartesi günü kaç kere gitti elim telefona ama rahatsız etmek istemedim. Bir şeye ihtiyacın olursa biliyorsun ben buradayım. Eşine geçmiş olsun dileklerimi ilet... Kucak dolusu sevgiler
Çok geçmiş olsun. Malesef olan bitenden çocuklar çok etkileniyor. Çınar'da benim hastalıklarım yüzünden çok erken büyüdü. Bence de yazmaya ara vermemek lazım. İnsan yazmakta zorlanıyor. Bu arada fotoğraflara bayıldım. Sevgiler..
geçmiş olsun, umarım kısa zamanda normal düzeninize dönersiniz...
Özlem, çok geçmiş olsun. Ben de baya uzak kalmıştım blog arkadaşlarımdan ve kendi blogumuzdan. Arada kaçırmışım olup bitenleri, acil şifalar dilerim.
Resimlere bayıldım, çok büyüdü Nilsu maşallah ona :=)
çok çok geçmiş olsun
Gelmiş geçmiş olsun. Ayrıca annesi çok şık bu kızzz:)
Amin Esin'cim... Kesinlikle öyle, yok insanın evi gibisi... Bir de ben bir başına olmayı sevenlerdenim:)
Füsun di mi:))) Yok artık ara yok:)
Burcu'cum siz hastanede bile yalnız bırakmadınız ya, ne kadar teşekkür etsem azdır:))) Az kaldı bekliyoruz:)
Eylem kendi derdimize düştük hiç ilgilenemedik, siz ne yaptınız? Blog da okumuyorum epey zamandır:(
Umur'cum teşekkürler, düşünmen yeter:) Bilmez miyim:) Bunu çok iyi hissettirdin hep:)
Çınar'ın sevgili annesi (Zeynep di mi) teşekkür ederim... Evet sandığımızdan daha çok etkileniyorlar ve evet ara verince kopuyor insan... Sevgiler bizden...
Sevgili anne kaleminden (nihan) çok teşekkür ederim, umarım:))
Gökşen teşekkür ederim... Çok hızlı büyüyorlar di mi:) Ara verince çok şey kaçırıyoruz aslında.
Deniz çok teşekkür ederim:)
Eylem teşekkürler:) Ayrıca Nilsu adına da teşekkür ederiz:)
ama dün yazmıştım ben buraya:((((
Üşenmem vallahi ;
Özlem'cim gelmiş geçmiş olsun,iyi haberleriniz olsun.En kısa zamanda da güç,kuvvet dilerim.
Ev özlenmez mi hiç.Ama geçer,hep geçer değil mi? Sonra hazır yemekler,miss sohbetler,anne evi özlenir:))
Ve o romantik ve pamuk kalpli prensesi sever,severim..
Sevgiler canım,ha gayret:)
Yorum Gönder