4 Kasım 2010 Perşembe
"Kaza geliyorum demezmiş" dedikleri
Bilenler biliyor, biraz tatsız zamanlardayız… Yok, sevmedim bu kelimeyi… Çünkü çok tatlı şeyler de yaşadık bu son zamanlarda… Belki sıkıntılı demeliydim…
Neyse uzun lafın kısası küçük bir kaza büyük sorunlara yol açtı… Bir gece evde beklerken arayıp “Acildeyim” dedi. Diz dönmesi, menüsküste, yan ve çarpraz bağlarda yırtık… Doktorların söylediğine göre bir dizin başına gelebilecek en kötü şey… Ameliyat, hatta birkaç ameliyat gerekiyor… Biz bir tane içinde halledeceğiz her birini umarım… Altı hafta kadar dokuların kendini toplaması gerek zira çok fena haldeymişler… Basmadan yatacak… Zaten basamıyor da hiçbir şekilde… Koltuk değnekleri ile sadece tuvalete gidiyor ve yatıyor… Salonda bir ofis kurduk kendisine… Eee işleri birinin halletmesi gerek… Yatar pozisyonda kotarabildiği kadar kotarıyor…
Ben mi? İki çocuk istiyordum ama bu şekilde değil… Yine de kabul etmem gerek ki oğlum kızımdan çok daha az yoruyor… Şaka bir yana insan en büyük desteğini kaybedince çok da kolay olmuyor…
Küçük cimcimeyi de etkiledi tabii durum… Pek bir asabiyiz son günlerde… Tam son zamanlarda krizlerimiz azaldı diye seviniyordum ki yeniden tavan yaptı… Artık onunla oynayan, koşturan, kuduran bir babası yok… Yanına çıkmak istediğinde bile müdahale görüyor bizden…
Ameliyat olayı ortaya çıkınca tutamadım kendimi ağladım… “Ağlama annecim, yütfen ağlama, üzülme” dedi… Bana sarılıp, gözyaşlarımı sildi… Gerginim ben de son zamanlarda… Ailecek gerginiz… Okusa bu yazıyı “Ben değilim” diyecek… Ama en çok o gergin… Sadece dile getirmiyor üzüntüsünü, kızgınlığını… Kolay değil bütün gün evden çıkmadan yatmak, birine bağımlı olmak…
Pazartesi sabah mecburiyetten işe getirdim… Çok yaptığım bir şey değildir… Sadece yarım günlüğüne… Ertesi sabah “Ben de gelecem seninle” dedi… Nasıl kolay alışıyorlar işlerine gelen şeye… O kadar tatlı ki ama… “Olmaz” dedim, anlattım… Hemen çıkmam gerektiğini söyledim… “Hemen geliyorum” dedi… Koşa koşa odasına gitti, bebeğini alıp geldi… “Hemencecik geldim bak. Ben hazırım” dedi gözleri ışıl ışıl… Oysa pijamaları vardı üstünde hala… Sarıldım, öptüm, kokladım… Gülümsemesi, heyecanı, pijamaları ve o pijamalara sinen ter kokusu… Gün boyunca ne görüntüsü gitti aklımdan, ne kokusu…
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
29 yorum:
ayy kıyamam yaa. babadan çok niluya kıyamadım iyi mi? böyle de dengesiz bir ruh hali annelik işte. özlem tekrar tekrar çok geçmiş olsun
yeniden geçmiş olsun Özlem... içime işledi şon son yazdığın paragraf...
Ben o kurabiye tutan ellerim yerim yerim,Tekrar geçmiş olsun Özlemciğim hepsi geçecek.
Özlemcim inşallah herşey yolunda gider ve eşin en kısa zamanda toplarlar. Gergin olman çok normal. Çocukların algıları çok yüksek biliyorsun sevincide hüznüde çok çabuk hissediyorlar ve tepki veriyorlar.
En kısa zamanda toparlanmanız dileğimle.
Bi önceki postuna yazamandım ama Nilsu'nun kıyafetine ve duruşuna bayıldımmm
Özlem'cim çok geçmiş olsun,acil şifalar diliyorum öncelikle.
Birde o parmakları ve sahibini benim için sıkıştır azıcık:))
En çok da sana kolaylıklar diliyorum umarım olması gerektiği gibi az sancıyla,tez vakitte atlatırsın!
gecmis olsun... o pijamada kapi önü hallerimiz bizimde vardi :( mecbur alisti... heleki o cikmadan sarilip koklamalar... allah tüm calisan annelere kolaylik versin.
bırakıp gitmesi gerçekten çok zor, hele ki seninle gelmek istiyorsa ya da gitmeni istemiyorsa... çok geçmiş olsun, kolaylıkla atlatırsınız ameliyatı inşallah...
Çok çok geçmiş olsun, inşallah hızlıca iyileşir..Nilsu'ya da hiç kıyamam ..
çok geçmiş olsun
kıyamam mınık ellere
bır an once hayatın kolaylasır umarım
Canım çok çoook geçmiş olsun yeniden.Ne kadar üzüldüğümü anlatamam. 6 hafta çabucak geçer inşallah.Elemtere fişş kem gözlere şişşş diyorum da başka birşey demiyorum.
Bende guncellenmemis blogun çok gecmis olsun ozlemcim.
Demir de babasıyla ise gittiğinden beri her sabah ise diye yalvarıyor babasına. Ne cezbediyor acaba bilemedim :)
özlemcim çokk geçmiş olsun kolaylıklar diliyorum;kolaylıklada atlatırsınız inşallah ameliyatı...
çok geçmiş olsun acil şifalar. Gözlerim dolu dolu okudum:((
çok geçmiş olsun özlem...umarım herşey yolunda gider...kapı önündeki fıstığı öyle bir anlatmışsınki içim gitti...
Füsun'cum evet maalesef öyle di mi:) Teşekkürler:)
Başak'cım çok teşekkürler... Benim de yaşarken işlemişti:(
Emine'cim çok teşekkürler... İnşallah tez zamanda dediklerinden olsun:)
Yasemin'cim çok teşekkürler... Maalesef öyle, çabuk etkileniyorlar:(
Dijle'cim sıkıştırmaz mıyım:) Çok ama çok teşekkürler, inşallah:)
Ebru amin:) Bizde pek olmuyordu ama bir kere işe götürmek yetti...
Sibel'cim hem de nasıl zor:) Çok teşekkür ederim arakadaşım:)
Çok geçmiş olsun...
Umarım bir an evvel iyileşir eşin...
Sevgiler
Hande çok teşekkürler:))) Sevgiler:))
Ceyda çok teşekkür ederim:) Umarım öyle olur...
Sinem'cim çok teşekkür ederim... İnşallah çabucak atlatırız:)
Ayça'cım çok teşekkürler:) Babasıyla olmak yetmez mi?
Eylem'cim çok teşekkürler:) Siz nasılsınız? Asıl sizi çok merak ediyorum ben...
Kuzey Tan'ın sevgili annesi çok teşekkür ederim... Ve çok tatlısın:)
Bahriye teşekkürler:) Benim de:)
Pınar çok teşekkürler... Sevgiler bizden:)
çok geçmiş olsun. allah dermansız dert vermesin..
acil şifalar diliyorum...
Özlemciğim, çok geçmiş olsun. Yapabileceğim bir şey var mı? Nilsu'ya bakabilirim, işine kolaylaştırmak adına ne gerekiyorsa yapabilirim. Umarım çabucak iyileşir. Kucak doylusu sevgiler
Umur
Özlem'cim;nasıl oldunuz canım?
Denizanası çok teşekkürler:) Amin hiçbirimize...
Hilal çok teşekkürler:)
Umur'cum telefonda da söyledim çok tatlısın sen:) Çok ama çok teşekkürler yeniden, yeniden:)
Dijle'cim çok fark yok durumda ama bizde fark çok... İnsan yaşadığı her duruma alışıyor bir şekilde. Alışınca daha farklı bakıyor, farklı bakınca farklı görüyor... Uzar bu işte... Çok teşekkür ederim:)
tekrar gecmis olsun Ozlem.
herseyden cok teri,kokusu sinmis pijama kopardi beni.
Sinirlerini saglam tut cunku ameliyat zamani buna cok ihtiycanin olacak ve soylemeden gecemiycem;Allah beterlerinden saklasin .
Sevgiler
Özlem, çok çok geçmiş olsun. Umarım en kolay şekilde atlatırsınız bu süreci. Bu postunu geçen gün de görüp yorum yazamamıştım. Nilsu'nun fincanı tutan o yumuk elleri, yüzünü fincanın içine gömüşü bitirdi beni, defalarca baktım o resme :)) Yazının son kısmını tam içimde hissettim. Öperim o miniği terli ensesinden :)
Geçmiş olsun. Biran önce sağlığına kavuşmasını dilerim. İyi haberlerinizi almak dileğiyle...
Ben bu postu şimdi okudum desem! Geç de olsa geçmişler olsun. İnsan böyle zamanlarda daha çok anlıyor bazı şeyleri. Nehir'in babası da 'avasküler nekroz' teşhisiyle ameliyat olmuştu yaklaşık 3 sene önce. Koltuk değnekleri, ofise dönüşen oda, telekonferanslar vs:)
Bir an önce atlatmanız dileğiyle ..
Sevgiler
4 Kasım'dan bu yana epeyce gün geçmiş.Dilerim sıkıntılarınız da geçmiştir. Diz ameliyatı külfetli iştir de.. Sıkıntılarınızı anlatırken bile sıkmadan okuttuyorsunuz, tatlı bir şekilde akıp gitti yazınız. Kolaylıklar.
Yeliz beni de:( Teşekkür ederim güzel dileklerin için. Ben de öyle düşünüyorum. Hatta çoktan alıştık bile bu yeni duruma.
Senem'cim çok teşekkürler:) Anne yüreği hep aynı şeyi hissediyor galiba:)
Defne giremedim bloğuna görünmüyor. Senin adın mı, kızının adı mı bilemedim o yüzden lütfen kusura bakma:) Teşekkürler güzel dileklerin için...
Eylem (yanılmıyorum di mi) teşekkür ederim... Gerçekten zor... Ama insanoğlu garip işte... Çabuk adapte oluyor pek çok şeye... Umarım iyi geçer ameliyat da.
Deli Anne bu yorum sayesinde ne kadar uzun zamandır yazmadığımı farkettim... Çok teşekkür ederim... Ayrıca çok incesiniz:)
güzel karelerine ve nilsuyu özledik, dedim özlem nerelerde bende son zamanlarda pek bakamıyorum bloga...
çok geçmiş olsun Özlemcim, allah daha beterinden korusun hepsi bizler için,umarım atlatmışsınızdır. Nilsu ah kıyamam neden herşeye bukadar çabuk alışıyorlarki..
Yorum Gönder