22 Ekim 2009 Perşembe

Gel gitler...

Birleşmiş Milletler, dünya nüfusunun gelişimine yönelik hazırladığı raporda 2050 yılında özellikle Avrupa’da toplam nüfusun üçte birinin 60 yaşın üzerinde olacağını öngörüyor… Bu da tüm dünya ile birlikte Türkiye’yi yeni nüfus politikalarına yönlendiriyor doğal olarak… Çünkü son yıllarda Türkiye de tehlike boyutlarına ulaşmış durumda… Düşününce gerçekten rakamların ne kadar korkutucu boyutta olduğunu görebiliyor insan… Dinamik nüfus kaybı olarak adlandırılan bu durum aslında genç nüfusun omuzlarına yüklenecek ağır yükleri ifade ediyor bir anlamda… Artık bir şey üretemeyecek durumda olan yaşlı nüfusun, mali yükü altında ezilmeye mahkum bir genç nüfus… Yani daha çok çalışıp, daha az kazanmak zorunda kalan bir genç nüfus…

Bizim çocuklarız 2050’de 40’lı yaşlarını sürüyor olacaklar… Tam olarak genç nüfus sayılmasa bile en azından üreten grup içinde olacağını umuyorum… Bir çoğumuz, çocuğumuza daha iyi imkanlar sunmak adına tek çocukta ısrarlı… Kimimiz de bünyesinin ikinci bir çocuğu kaldırıp, kaldıramayacağından emin olamadığı için… Ben kendi adıma iki grup içine de girebilirim… Canımın yarısı olarak nitelediğim bir kardeşe sahip olmanın mutluluğunu hep yaşamış biri olarak, kızımın kardeşsiz büyümesini hiç istememe rağmen yine de çok korkuyorum… Bu korkunun bazen kızıma karşı büyük bir bencillik olduğunu düşünüp cesaret topluyorum sonra… Ve böyle iki nokta arasında gidip gelmeye devam ediyorum… Yani ikinci çocuk fikri benim için henüz rafa kalkmış değil… Kalkar mı, kalkmaz mı şimdilik bilemiyorum ama bildiğim bir şey var ki biz tek çocuk fikrini savuna dururken, çocuklarımızı çok da cazip olmayan bir geleceğin beklediği kesin…

12 yorum:

zeynep dedi ki...

özlemcim, ikinci çocukla ilgili olarak neredeyse her gün düşünüyorum biliyor musun ve ben de ne yaparım bilemiyorum. şu gerçek ki kendim için değil kızım için olacak, eğer olacaksa da. ben de kararsızlardanım.

GüCüBe dedi ki...

Özlemciğim bu gel-gitler herkeste var sanırım, artık hiçbirşey doğal değil, sürekli tartışılan konular hep aynı, nereden ne alsak hangisi sağlıklı,hangi doktor doğru derken çok yoruluyoruz.

ama yine de ...

Eşimde bende çocukları çok seviyoruz ve Begümü tek bırakmanın bencillik olduğunu düşünüyoruz. Kardeş çok önemli.

Burcu dedi ki...

Özellikle son dönem ülkede olanlardan sonra, bu ülke için, çocuklarımızın geleceği için bilinçli ailelerin en az 3 çocuk yapması gerekir inancına büründüm. Biz 1 mi, 2 mi diye duralım, kötü emelleri olanlar 9-10 çocuk yapıyor.. Hayır Türkiye'de genç nüfus azalmaz bence Özlem, ama o genç nüfusun... neyse bunlar burada konuşılmaz..Anlayan anladı zaten.. Eee bir de hane içi gereklilik var tabii.. Oğluma bir kardeş istiyorum mutlaka. Benim ablam en büyük destekçim benim. Böyle bir desteği oğlumdan sakınamam.. Keşke maddi durumum elverse de 4-5 çocuk yapabilsem..

banu dedi ki...

Sadece daha iyi imkanlar sunmak adına tek çocuklu kalma görüşüne son derece karşıyım. imkan diye adlandırılan şeylerin uzun uzadıya oturup irdelenmesi gerekiyor.

Bünyenin ikinci bir bebeği daha büyütmeyi kaldıramaması durumuna ise empati kurabiliyorum. Ama dönüp baktığımda, ilk bebeklerimizle ne kadar acemi olduğumuzu, aslında yaşadığımız anlar çok uzun gibi gelirken, vaktin aslında ne kadar hızlı geçtiğini gördükçe ikinci bebek olayını çok da gözümde büyütmemem gerektiği konusunda kendimi ikna ediyorum :) bir de biraz daha kısa cümleler ile derdimi anlatmaya çalışsam daha iyi olcak :)

sinem dedi ki...

Özlem tek çocukla da kalsam hiçbirşey çocuksuz dönemimdeki gibi rahat olmayacak ,o sebeple 2. nin hiçbir yorucu yanı yok bence ki benle beraber 2 arkadaşım da 2. yi yaptılar ve ikiside 2. çocuklarının çok mutlu rahat sorunsuz olduğunu söylüyorlar.Özellikle çocuklar birbirleriyle oynayıp anneye bakmıyormuş bile. Ben Allah nasip ederse ve sağlık problemim olmazsa 2. yi sorunsuz bir bebek olup Zülal gibi zorlamazsa 3.yü yapacağım.Sonuçta sıkıntıysa aynı sıkıntı. Biz beş kardeşiz annem iyiki seni yaptım der ki ben en küçüğüm.Tek çocuk her yönden problem bence .

Demet dedi ki...

aynı ikilemi düşünceleri ben de taşıyorum bir yanım çok isterken bir yanım da gelecek için endişeli..
hem kardeş olsunlar diye hem de kendim için açıkçası etrafımda yakın yaşlarda 3-4 çocugum olsun hayalini kurardım hep..

durununannesi dedi ki...

Tek çocuk olarak büyümüş biri olarak hayatımın her anında(şimdi bile:)) hep kardeşimin olmasını istedim.İlerde bir çocuğum olursa mutlaka bir kardeşi olacak dedim.Ama şimdi ikilemdeyim.Tabi ki kardeş fikri yaşayan biri olarak ağır basıyor ama Duru'ya haksızlık mı acaba soruları da kafamı kurcalıyor.Hatta 2 saat önce kapıdan içeri girerken eşimle bunu konuşuyorduk,inanır mısın? :)

burcu dedi ki...

kararsız ekibe ben de dahilim.annelikse annelik,o sevgiyi tattım ben bir ikinciye gereksinim duymuyorum ;ama yine kızım için sadece onu düşünürek kardeşi olmalı diyorum.uffff çok zor bir karar.düşünmüyorum vazgeçtim:(

Anne İş'te dedi ki...

öZLEM'CİM,BU İKİLEMİ EN ÇOK eZO'NUN EN UYKUSUZ,EN MIZ MIZ VE HAYATIN DA ZOR GELDİĞİ ANLARDA YAŞIYORUM..

ARTA KALAN ZAMANLARDA İSE MUTLAKA BİR İKİNCİ ÇOCUK DİYORUM..KEŞKE DAHA GENÇ DOĞURMA İMKANIM OLSAYDI VE ŞARTLARIM UYGUN OLSAYDI DA DAHA DA FAZLASINI DOĞURABİLSEYDİM..

SADECE EZEL İÇİN KARDEŞ OLARAK DA DEĞİL ..ÇÜNKÜ ŞÜKÜR HEPİMİZ DENEYİMLİYORUZ Kİ ÇOCUK MUHTEŞEM BİR ŞEY!

VE BENCE ASIL BİLİNCİ YÜKSEK AİLELERİN ÜREMESİ DAHA FAZLA OLMALI,OLMALI Kİ BİLELİM SAĞLIKLI NESİLLER GELECEK..BİLELİM ÇOCUKLARIMIZ YALNIZ OLMAYACAK

ŞÖYLE KESİNTİSİZ BİR SEKİZ SAAT BİR HAFTA UYUYAYIM, VALLAHİ HEMEN İSTİYORUM İKİNCİYİ:))))

Defnenin Annesi dedi ki...

Bizde bu konuyu düsünüyoruz. Ama tek cocukta kalicagiz galiba. Haberlere bakinca "evet evet tek cocuk". Eger anne calisiyorsa 2.ye evet demek daha zor. Tam hersey rayina oturmusken tekrar en bastan baslamak gerekiyor.
Evet bencillik, haksizlik.... Belki tekrar düsünmek gerek. Gec olmadan...

Sen Gelince dedi ki...

Zeynep'cim ben de sürekli düşünüyorum ve galiba en çok onlar için istiyoruz...

Güneş'cim eminim bizle aynı kaygıları paylaşıyorsun ama nedense senin bu konuda daha cesur davranacığını düşünüyorum... Belli mi olur ben de senden cesaret alırım belki:)

Burcu eğer imkanlarım çok daha iyi olsaydı 5 değil belki ama 3 tane kesin yapardım... Kalabalık ve mutlu diye bir dizi vardı hatırlar mısı? Çok özenirdim ben:) Ve diğer konu kesinlikle haklısın...

Banu ben de imkan konusuna çok takılmıyorum... En azından iki çocuğa kadar... Kaçımız süper imkanlar içinde büyüdük ki? Ama bünye meselesi biraz düşündürüyor... Bunda Nilsu'nun çok etkisi var... İlk 3-5 ay çok ama çok zordu benim kızım... Hastane raporuna bile huzursuz bebek olarak geçti... Tabii ikinci bebeklerin daha kolay olacağını göz ardı etmiyorum...

Sen Gelince dedi ki...

Sinem doğru asla aynı olmayacak... Bu durumda dişimizi biraz daha sıkıp bir adım atmak gerek... Kesinlikle ilkinden daha kolay olacağından eminim... De...o adımı atamıyorum bir türlü...

Demet neden peki? Biz mi çabuk pes ettik yoksa çocuklarımız mı çok zorladı... Yani benim en çok zorlandığım uyku konusu aslında itiraf ediyorum:)

Bige bence ikileme düşmemelisin... Duru'ya asıl haksızlık onu yalnı bırakmak olur... Bir kız kardeşim var ve ben hiç bir zaman keşke şunum daha fazla olsaydı demedim... Hiç bir şeye değişmem kardeşimi:)

Irmak'ın sevgili annesi ben biraz daha ortadayım sanırın sana göre... Aslında ilk ve tek seferde burnum bu kadar sürtmeseydi ortalarda bile olmazdım:)

Dijle'cim aynen aynen... O kadar problem yaşıyorum ki bu konuda... Aslında benim bünyemin kaldıramadığı ikinci bir çocuk değil, uykusuzluk:(

Defne'nin sevgili annesi en kararlı görünenler bile bir noktada kestirip atamıyor di mi? Elbet en doğrusuna biz karar vereceğiz... Benim tek endişam pişman olmak:(