Bu aralar yapışık ikiz şeklinde dolaşıyoruz ev içinde… Yalnız başına bir odadan bir odaya gitmiyor… El ele gidiyoruz nereye gidilecekse… Gören gezinti yaptığımızı sanır… Mutfakta iş yapmaya çalışırken paçalarıma sarılmış bir halde… Adım atmak yerine bacağımı sürüklemek zorunda kaldığım oluyor… Bana çok düşkün olduğunu düşünmüyor değilim ara ara… Ama ara ara işte… Dışarıda öyle değil çünkü… Özgür kız rollerini pek bi seviyoruz… Bu arada yeni kelimemiz “abi”… Her yeni kelimeyi sürekli tekrarladığı gibi bütün gün evin için de abi diye diye dolaşıyor.
Geçen gece elimdeki kitabı artık nihayetlendirebilmek için geç yattım biraz… Yatmadan önce balkonda bir sigara tüttürdüm keyifle… Sessizlikte kendi sesimi dinledim… İçimin dehlizlerine şöyle bir baktım gözucuyla… Girmeye çok cesaret edemedim çıkamam diye… Bir de uykusuzluktan ötürü… Ama duyduğum tek şey mutluluktu… Bu koşuşturmanın, yorgunluğun içinde unutuyorum çoğunlukla… Daha sık hatırlatmam gerek kendime… Evet kesinlikle yapmam gerek…
18 yorum:
Özlemciğim o yapışıklık halleri aynen bizde de var.Mutlu olmana çok sevindim canım benim.
Mutluluğun sesini dinlemeye devam:)))
ve kanguru ailesi;bitmesin bu tatil fotoları..
Sevgiler
Çok haklısın özlemciğim bugünü yaşayabilmeliyiz doyasıya, ama biz ev-babanne-iş-babanne-ev arasında mekik dokuyoruz. Haftasonu gelsin diye haftabaşından bekliyoruz.
ben gizli gizli garip haz alıyorum bu yapışıklıktan, itiraf edin siz ?;-)
foto yine çok güzel.. Yapışkanın da çok tatlı.. :)
İlk paragraf aynı bizi anlatıyor, neden böyle yapıyorlar ki?
Allah mutluluğunu bozmasın..
bu bacaksızların böyle bi dönemi var:)yapışık gibi gezmeler.ama çabuk geçti bizde.sizdede öyle olması temennisiyle diyelim.belkide kendilerini güvende hissetmek istiyolardır.kim bilir
Yapışıklık geçmiyor ,en azından 2 yaşına kadar böyle.Tecrübe ile sabit :))))
Başlık öyle güzel ki Özlem evet dün bitti yapılanları telafi için geç kalındı ,yarınsa henüz başlamadı,neler yaşanacak bilinmez yaşadığın şu an var senin için sadece içinde olduğun an.Mutlu olmana çok sevindim.
Elif asıl mutluluk mutluluğunun farkına varabilmik:)
Dijle'cim inşallah yapabilirim her zaman... Fotolar bir müddet daha devam edecek:)
Güneş'cim evet hayatların koşuşuturmacası bizi daha gergin yapıyor ama gideni ve geleceği bir kenara bırakıp o anı yaşasak çok daha güzel anlar paylaşmış olacağız... Böyle söylediğime bakama sadece belki daha sık hatırlarım diye yazdım o postu:)
Deniz itiraf ediyor bazen ben de... Ama bazen... Geçen cumarkesi iftar yemeği için konuklarıma hazırlık yapmaya çalışırken pek de hoşnut kaldığımı söyleyemem:)
Burcu çok teşekkürler:) Bana pozitif bir enerji verdiğini daha önce söylemişmiydim hiç... İltifattan ötürü söylemedim bunu... Genel olarak:)
Naile amin, hepimizi için... Bu sorunun cevabını bulursan beni de haberdar et lütfen:)
Serpil belki ama sokaktaki tavrıyla çelişiyor biraz:) Umarım öyle olur ya da umarım öyle olmaz... Bak bilemedim şimdi:) Neyse hoşgeldin bu arada:)
Esin 2 yaş kirizyle biter diye umalım o zaman:)
Sinem teşekkürler... Çok haklısın ama keşke bunu her zemen başarabilsek:)
Çok sevindim ,mutluluğun daim olsun inşallah. Arada bir durup şu miniklere bakıp mutlu olmamak elde mi? Hayatta azıcık da olsa koşuşturmayı kenara bırakıp hayattan,bu güzelliklerden keyif alabilmek lazım...
Bu arada inanır mısın bazen evde 3 kişi oluyoruz paçamı bırakmıyor ki tuvalete gideyim.Hemen banyonun kapısına yapışıyor şap şap kapıya vurup,anne diyor:) Onun da keyfini çıkarıyorum nasıl olsa ilerde tuvaletin kapısında beni beklemeyecek:)
yapışma 2,5 yaşına gelmiş oğlumda bile hala var. malesef bazen çok sinir bozucu olabiliyor ama işim acele değilse bi yere yetişmem gerekmiyorsa tadını çıkarıyorum o anların. nasılsa büyüdüklerinde bırak yapışmayı, belki bizi yanlarında bile istemeyecekler.
Gülcan yani bir süre daha devam edecek bu durum diyorsun:) Çoğunlukla keyifli ama bazen öyle durumlarda kalıyorum ki ne yapacağımı şaşırıyorum ben de...
Bige çok teşekkür ederim:) Aynen ya paçama yapışık ya iki bacağımın arasında... Ama yalnız evde... Dışarda tanışmıyoruz:)
Yorum Gönder