Bir cumartesi pazar daha geçti gitti

Yaz ne kadar kısa… Temmuz’un ortasına geldik bile… Tatile gidinceye kadar hafta sonlarını iyi değerlendirmek lazım. Ama Ankara’da o kadar az mekan var ki… Ya da belki de var da ben o kadar az yer biliyorum ki… Sağolsun Sermin’in yeni bloğu sanırım bu konuda herkese çok yardımcı olacak…

Cumartesi günü Mogan Park’a gittik… Cumartesi olduğu için çok boştu… Pazar günü gidenler çok kalabalık olduğunu söylüyor… Kafeler, havuzda gezinti yapabileceğiniz ördekler, yürüyüş alanları, bolca çocuk parkı, açık havada iştahı açılan benim gibi oburlar için mısır, dondurma… Ama çimler çok kötü… Çimden çok yabani ot demek daha doğru… Biraz bozkır… Biz cumartesi gittiğimiz için boştu… Gidenler konusunda çok bir fikrim yok yani…

Öncesinde başka bir mekanda olduğumuz için küçük cimcime ciciler içindeydi. Sonra yanımızdaki yedeklerle değiş tokuş yaptık… Börtü böceğe ve düşmelere önlem olarak kapalı bir şeyler giydirdik… Resimlerde eşofmanının neden çorapları içine tepildiğini merak edenler olabilir… Efendim o da anneannesi tarafından kenelere karşı alınmış bir diğer pratik önlem… Bu arada anlaşıldığı üzere anneannesi ve dedesi gelmişti hafta sonu için… Bob bol hasret giderdiler…

Buna sevinmeli miyim yoksa endişe mi etmeliyim bilmiyorum ama Nilsu yabancılama huylarını geride bırakıp, tamamen huy değiştirdi. Tanıdık, tanımadık yoldan geçen, yanına gelen herkese kucak açıyor. Kim istese kucağına gidiyor… Kimse alırken de bana sormuyor tabi… Aslında onun bu kadar sıcak bir çocuk olması hoşuma gidiyor ama yabancılarla bu denli iç içe olma isteği ve yabancıların da fütursuzca onu öpüp, koklamaları her zaman olmasa bile bazen rahatsızlık verebiliyor.

Pazar yani dün benim doğum günümdü… Annemlerde burada olunca Gölbaşı’nda bir restoranda kalabalık bir aile yemeği verdik... Yani verdiler… Sözde her şey sürprizdi… Ben de farkında değilmiş numarası yaptım tabii ki… Fark ettim ki arkadaş organizasyonu yerine aile organizasyonu, kafe- bar yerine yemek, değişen mahiyetteki hediyeler sanırım benim artık yaşlanıyor olmamın belirgin bir göstergesiydi… Ve yine fark ettim ki benim gerçekten çok özel bir kocam var…