Burdayız

Uzun bir aradan sonra nihayet... Değil bloğa girmek nete bile girmedim bu 10 gün süresince. Taşınma olayına o kadar kaptırdık ki kendimizi, internet bağlantısını yapacak zaman bile yaratamadık kendimize...

Zormuş taşınmak... Sağolsun annem ve Babakuş çok yardımcı oldu bu süreçte... Ve tabii sevgili bücürüme bakan sevgili babannesi de can kurtaran vazifesi gördü bu anlamda.

"Yavaş yavaş hepsi olur" görüşüne inat hepsi bir anda olsun, bitsin istedim ben. Sevmiyorum öyle bir şeyin uzamasını, sünmesini... Güç olsun, geç olmazın yani... 1 hafta eşek gibi çalıştık tabiri caizse... Bitmeyen eksikler, susmayan matkap sesleri, perdeler gelsin, halılar yıkamaya gitsin, telefoncular gelsin, uyducular bir türlü gelemesin, yerler silinsin, kirlensin, yine silinsin, bir kez daha kirlensin, tüm kıyafetler, ıvır zıvırlar elden geçirilsin, kullanılmayanlar verilsin, mutfak eşyalar on kez yer değiştirsin, aralarda çarşı pazar yapılsın, paspas, abajur, masa sandalye alınsın, bütün sinirler gerilsin, arada herkes birbirini yesin....

Ama bitti... Sünmeden, uzamadan bitti... Yani bitti dediğim nerdeyse bitti... Kaldı tabii ki bir kaç ufak tefek eksik... Olsun hiç önemli değil... Şimdi yazın tadını çıkarabiliriz...

Nilsu'yla ilgili anlatmak istediğim çok şey birikti bu arada... Onlar ayrı bir post olarak ele alınacak. Yani umarım... Bu arada uzak kaldığım bu süre içinde pek çok blog arkadaşımızın önemli anlarını kaçırdım istemeden. Burdan özürlerimizi gönderiyoruz. Bizi merek eden, özleyen dostlarımıza da teşekkür ediyorum. Ayrıca bir önceki post için küçük bir zaman hilesi yapıldığını da buradan çıtlatmak istiyorum... Napalım ancak teknolojiyle buluşabildik:)