Bir doğumgünü daha

Hafta sonu Nilsu'nun ilk arkadaşlarından biri olan Cemre'nin ilk doğum gününü kutladık birlikte. Ben her zamanki gibi yoğunluktan ancak bugün yazmaya vakit bulabildim ama. Her şey çok güzeldi. Küçük cimcimem çok keyifliydi. Masada yer alan hemen her şeyi afiyetle midemize indirdik. Oyunlar oynadık, dans ettik... Bir kez daha farkettim ki Nilsu yaşıtlarıyla birlikte olmaktan son derece mutluluk duyuyor.

Küçük cimcime bütün gün bab-ba diyerek sevinç çığlıkları attı. Günün en komik olayı ise bizimkinin her çığlığında doğumgünü prensesinin hıçkıra hıçkıra ağlamasıydı. O ağladıkça bizimki de "Neden acaba" diyen şaşkın bakışlarla olanları anlamaya çalışıyordu.

Bu arada Cemre'nin sevgili annesiyle bir çok şeyde olduğu gibi, hamilelik, doğum ve taze annelik süreçlerini de birlikte yaşadık. Şimdi geriye dönüp şöyle bir baktığımızda "Vay be koskoca 1 yıl geçmiş" diyoruz. Acaba yanlışlık olabilir mi diye defalarca yapılan testler, ilk müjdeler, aşermeler, kız mıydı erkek miydi muhabbetleri daha dün gibi yakın geliyor bana oysa...