Bu sabah yüzümde bir gülümsemeyle uyandım. Nerden geldi aklıma bilmiyorum. Zaman o kadar hızlı ve hafızam o kadar dolu ki… Ne yazmaya fırsatım olmuş bu zamana kadar, ne de hatırımda kalmış. Neyse ki belleğimde bir şekilde iz etmiş öyle… Ben de izi silinmeden kayda alayım dedim.
Küçük cimcimenin hayata geldiği ilk günler ya da haftalar… Gaz sorunu, uyku sorunu almış başını gitmiş. Bizse kelimenin tam anlamıyla sudan çıkmış balık misali… Uyku konusunda asla benim kadar dayanıklı olamayan, yanında davul çalsan uyanmayan Babakuş, taze baba olmanın heyecanıyla, eh biraz da dumura uğramış olan bana yardım etme çabasıyla, hayatının savaşını veriyor. Uzunca bir süre benimle birlikte kalkıp yardım ettikten sonra yavaş yavaş pili bitmeye başladı. Sonunda ‘eh pes yani’ dedirten olay vuku buldu.
Bizim bücür gecenin bilmem hangi vakti avazı çıktığa kadar ağlamaya başlar. Taze baba benim kolumdan tutar ve kendine çeker. Pıt pıt koluma vurarak pış pış yapmaya başlar. Benim uyku sersemi kendime gelmem ve Nilsu’ya koşmam biraz zaman alır. Ama taze baba kızı yerine koluma pış pışladığını ancak sabah fark eder.
Zavallı kociş… Hayat böyle bazen, napalım:)
9 yorum:
bizde cok cok uzun bir müddet ben de gece uyanıp korayı pışpışladım :) sen söyleyince hatırladım , nasıl da unutmusum :))
O kadar çok unutulan ayrıntı var ki. Hele benim gibi 6. ayda yazmaya başlarsan. Sen bile bu kadar yazarken unutuyorsan:)
ah o günleri hatırlamak bile istemiyorum:)))) çok çabuk unutuluyor her şey. bu yüzden ikinciye cesaret ediyor insanlar. ben edemedim ama:)
Bende özledim bu zamanlarını,büyüdükçe hayat daha da zorlaşıyor:)
Kolay gelsin..
Pelin bense hep tersini düşünmek istiyorum. Hayatım büyüdükçe biraz daha kolaylaşır diye umuyorum... Ummak istiyorum:)
Bizde yaşıyoruz bu anları,ben eşimden eşim benden bekliyor çoğu zaman ben kalkarım ama bir gülüşü yeter kızımın bana.
Sevgiler
Güneş-Begüm bizde iş artık sadece bana düşüyor. Artık babası ağlamasını bile duymuyor kendi odasına geçtiğinden beri. Ama haklısın bir gülüşü yeter:)
hala gece uykuları zor mu oluyor? anne sütü mü alıyor? yoksa biberonla mı besleniyor? bizimki 10 aylık oldu, hala gece biberonla basleniyor..
kolay gelsin annesi, öp prensesi:-)
sevgiler
gorki
Gezicini zor dersem kızıma haksızlık yapmış olurum. Ama yeni yeni düzelmeye başladı diyebilirim. Bizim 4. ayda çok bozuldu. Saat başı uyunuyordu. Ama abartı değil kurulmuş saat gibi. Ve her uyanışında uyuması biraz daha zorlaşıyordu. Her seferinde emmek istiyordu. Gece hiç mama vermedim. 6 ayda da baktım olmuyor meme-uyku ilişkisini kestim. Şimdi gecesine göre değişiyor ama hiç beslemiyorum. Sadece sallıyorum ve çok daha çabuk dalıyor. Çok yol katettik yani:)
Yorum Gönder