Çocuklardaki hafıza beni dehşete düşürüyor bazen. Nasıl müthiş bir şey şu bellek denen şey. Daha önce bahsetmiştim yolları nasıl tanıdığını. Yön bulma konusunda oldukça zayıf olan annesine rağmen bu konuda çok başarılı. Irmaklar’ın yolu, teyzenin yolu, hastanenin yolu, filanca parti evinin yolu… Bu aralar sıkça yaşıyoruz. Ansızın 4 ay önce yaptığımız bir şeyden bahsediyor ya da 6 ay önce gittiğimiz bir yeri anlatıyor. Dün arabada son noktayı koydu; geçen yaz Ağustos’ta gittiğimiz otelin içinden sular akan merdivenlerini hatırlayarak. Şubat ayının sonundayız yahu… Geçen zaman içinde hiç konusu açılmamıştı oysa. Birkaç gün önce de radyoda Zakkum’un “Anason kokarken sofralar” adlı şarkısı çalıyordu. Arabadan indiğimizde onu mırıldanıyordu.
Bu bana ne kadar dikkatli olmak gerektiğini hatırlatıyor sürekli. Küçücük beyinleri sürekli kayıt altında. İyi, kötü ayırt etmeden her şeyi topluyor. Toplaması bir yana, bir de bunu saklıyor.
Umarım benle, bizle ilgili hep güzel anılar biriktirmiştir…
Karı ve kışı geride bıraktığımızı umarak...
8 yorum:
bizim bellekler tıka basa dolu, onlarınki ise çok boş hemen kayıt yapıyorlar hafızaya ve hiç unutmuyorlar :) benim kızımda onlardan biri :)
Aynen Özlemcim daha 2,5 yaşındayken yaptığı birşeyi hatırladı geçen gün Arda.Sonrasında da kızmıştım ona, onu hatırladı. Umarım güzel şeyleri de hatırlıyorlardır..
aynen fil hafızası
zonk diye yapıştırıveriyor cevabı
çok dikkat etmek lazım gerçekten...ne yazık ki bu dikkat ve hafıza büyüdükçe zayıflıyor..
246.cı üyeden merhaba :)
Ben de çok şaşırıyorum. Abartmıyorum 23 aylıkken yaptığımız bir olayı hatırladı. Yani bilemiyorum nasıl bir hafızadir.
Özlemcim bu karın biteceği yok. Biz bol bol foto istiyoruz senden :)
evet evet,umarım artık bu kar kış bitiyordur:)
Özlem,inanılmazlar..
Aferin benim akıllı kızıma. Güzel anıları olsun hep..
Yorum Gönder