6 Ekim 2011 Perşembe
Sana da günaydın
Nilsu kilolu bir bebek olarak doğmasına rağmen aslında minyon bir yapısı vardı... Hala da öyledir, elleri, ayakları miniciktir, yüzü ufaktır... Kucağıma ilk verdiklerinde yüzü o kadar küçük görünmüştüki bana "küçük fare" diye sevdim hep... Sonra büyüdükçe unutuldu benim tarafımdan, yeni isimler uyduruldu...
Dün sabah uyanıp odamıza geldi, mis gibi kokusuyla koynuma sokuldu, sonra oturdu yatağın içinde... Bir an avucum kadar suratına baktım... "Günaydın küçük fare" dedim, parmaklarımla burnundan hafifçe makas alarak. Gülümsedi... Aynı şekilde o da benim burnumdan makas aldı... "Sana da günaydın küçük domuz" diyerek...
Hala yüzümde aynı şaşkınlık, aynı gülümseme...
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
11 yorum:
ne fenalar:)
dedesı ayseyı pıs kızım dye severdı aysede ben pıs degılım dıye aglardı :)
:))))) yanaklarını sıkasım geldi :))))
Ahhhh bu çocuklar bneiiii çok güldürüyorr...:)))))))))))
:))) çok komikler bunlar ya :))))
Aynı dili konuşmanız ne güzel :D
Gülcan küçük inek filan demediğine seviniyorum:) Domuz nerden aklına geldi onu da bilmiyorum:)))
Sibel ben akşama alırım bir makas:)))
Pınar beni de:)))
Anne kaleminden kesinlikle:)))
Nihan evet aynı dil ama sanki benimki biraz ağır kaçtı:)))
ahahah süper yaa.bayılıyorum şu çocukların saflığına.
bende küçükken babamın sırtına binmiş sonra da babam düldül annem de rintintin demiştim. tabi annem fırçayı kaymıştı.aradan 25 sene geçti hala aklımdadır.halbuki hiç kötü niyetim yoktu :))
Karabiber'e bak sen, güldürdü beni akşam vakti.. Bir ara bebekken bunu da söylüyordun diye hatırlıyorum..
sana da günaydın küçük domuz:-)))
ahahhaa koptum ben, yedin bitirdin mi o küçük fareyi:-)
Uyyyy yerim mini fareyi:) O sabahlar ne güzel sabahlar di mi ya...
Şükürler olsun böyle sevgi dolu sabahlara
yerim seni ama ben :)))
Yorum Gönder