19 Nisan 2010 Pazartesi

Belki de sabun köpüğü sadece


Hava çok güzel… Serin biraz ama güneşli… Çimleri biçiyorlar… Dünkü yağmurdan sonra toprak ve çim kokusu birbirine karışmış, beni benden almış durumda… Ama yine de bir eksik var… Kendimi berbat hissediyorum… Çünkü evin bücürü bazen 10 dakikada bir diyebileceğim aralıklarla uyandı… Beni test etmeye başladığında henüz yatmıştım… 1-2 saat süren çabadan sonra gece 2 gibi yanıma aldım… Saat 4’te normal bir uykuya geçti… Ben de 4’ten sonra tabii… Uyuyamadığım o saatlerde olabilecek en kötü düşüncelere daldım ve sabah da doğal olarak işe geç kaldım… Sanırım 2. çocuk defterini dün gece itibariyle kapamış bulunmaktayım…

Bir süredir zaten kötüydü ama dün tavan yaptı… Korkularımız var demiştim ya abartı seviyeye doğru ulaşıyor… Karanlıktan, kapı aralıklarından, sesten, tıkırtıdan, gölgelerden her şeyden korkuyor kısaca… Dün gece yanımda yatarken ve ben ona sarılmışken bile uyanıp “Koyktum anne koyktum” diyerek kafama çıkmaya çalıştığı anlar oldu… Ne yapmam gerektiğini bilmiyorum… Uyku konusu daha yeni yeni düzene girmeye başlamışken bunu yaşamak çok canımı sıkıyor… Karamsar mı geldi size? Bir de dün geceki halimi görmeliydiniz derim… Gecenin karınlığında ve sessizliğinde, uykusuz bir beyinle insan karamsarlığın ötesinde bir ruh haline bürünüyor… Gün aydınlanıp hepsi sabun köpüğü gibi yok olsa da, neticede kötü bir geceydi...

Geçtiğimiz cumartesi yani bir önceki Nilsu’nun ilk arkadaşlarından Cemre’nin doğum günü partisindeydik… Nilsu kimseye zarar veren bir çocuk değil ama paylaşım konusunda eskisi kadar istekli değil… Hatta istediği şeyi kaptığı gibi uçuyor diyebilirim… Elindekini vermeme konusunda da çok dirençli… Paylaşması gerektiğini anlatıyorum böyle durumlarda… Ama ne yalan söyleyeyim sürekli dayak diyen konumundaki bir çocuğun en azından bu konuda ezilmeyeceğini bilmek içimi rahatlatıyor.


Gece Burcu’lardaydık… Nilsu ve Arda’nın ilk zamanlardaki kadar uyumlu olduklarını söyleyemeyeceğim… Çok keyifli vakit geçirmekle birlikte sık sık oyuncak kavgasına tutuştular… Bizimki koca bir böreği sırf Arda yemesin diye hiç umulmadık bir şekilde lüpletti… Bu kez süper vakit geçiren bizlerdik… Çocukları uyuttuktan sonra evin sahip ve sahibesi okey oynamayı teklif ettiler… Güzel bir yemeğine… Ne mi oldu? Tabii ki kaybettiler…

Bu cumartesi sevgili kocamın hastalığını bahane ederek kendisini göndermedim işe… Hava güzel… Evde de oturulmaz ki ama… Attık kendimizi yine açık havaya… Kaydı, hopladı, zıpladı, kedileri, köpekleri sevdi, arkadaş edindi… Küçük bir kıza “Annen nerde” diye soran kadına beni göstererek “Buyda” dedi… Küçük abların hatrına yemeğini yedi… Ve nihayetinde dün çocuklu bir ev ziyaretinde hem kardeş olmayı hem abla olmayı da öğrendi… Nilsu ve insan ilişkileri konusunda da en kısa sürede bir post yazmalıyım ve daha fazla uzatmadan bitirmeliyim…

27 yorum:

Esin dedi ki...

İki çocuğun güzel güzel oynaması bizde ancak 32 ayda mümkün oldu.Oyuncak kavgası olmadan ,sırayla oynayarak ve hatta birlikte oyun icat edip ,biz anneleri kahkahalara ve hayretlere boğan hırsız polis oyununu ömer ve arkadaşı 2 gün evvel oynadılar.
Paralel oynamalara ve oyuncak kavgaları bir müddet daha devam ...

Adsız dedi ki...

Minik hanım çok şirin çıkmış fotolarda.Blogları gezerken rastladım sizlere .
Sevgiler
A.B

Mlke_Btkn dedi ki...

canımm çok zor çookkk, tamam sağlıklı olsunlar ama gece uykusuzluğu kadar zor birşey yok, güne zinde başlayabilmek açısından çok önemli ki, evde olunca buna ihtiyaç var, işte olunca ihtiyaç var velhasılkelam zor dostum zorrr :)))

ELİF dedi ki...

Rüya' ya annen nerde diye sorduklarında, " aha " diyor:))Özlemciğim, canım dönem dönem oluyo böyle şeyler, üzülme geçecektir.Sen kapama 2.çocuk defterini yine de:))

füsfüs dedi ki...

o kötü gecelerde insan ne kadar kötü düşüncelere kapılıyor değil mi, o delilik anında itiraf ediyorum neden doğurdum bile diyebiliyor insan ama uykusuzluk çok kötü ve çok önemli bir ihtiyaç lüks değil ki. seni çok iyi anlıyorum canım. paylaşmaması bu dönemde çok normal çünkü aşırı bencil bir dönemdeler herşey onların sanıyorlar. bazen parkı bile paylaşmak istemiyor defne, abartıp:) kaymasın onlar diyor diğer çocuklar için.

Itır dedi ki...

Fotolar çok güzel..
Uyku konusunda nurturia postuna yaptım yorumumu :)
Paylaşım: Kuğulu parkta 2 sarı, bir mavi, bir kırmızı salıncak var bilirsin...Mavi olana başkası binmesin diye 50 dakika tepesinde oturuyor birisi ;)

Burcu.. dedi ki...

Fotolar çok güzel, çok beğendim.
Şimdi 5 yaşında olan yeğenim 2 yaş civarında aynı korku dönemini geçirmişti. Hatta abartıp öksürüğünden bile korkuyordu bir ara. Ama birkaç ay içinde kendiliğinden geçti. Eminim sizinki de kısa bir süre sonra geçecektir.

zeynep dedi ki...

Neyi değiştirdin, şablonu mu yazı karakterini mi, bir şey var çözemedim ama neyse işte güzel olmuş. Resimler de nefis, yazıyı sonra okuyacağım:=)

Güneş Akay dedi ki...

Özlemciğim ben zaman zaman yaşadım uykusuzluğu sürekli olması çok zor, en kısa zamanda mışıl mışıl uykular diliyorum Nilsu'ya..

Begümde geçen akşam kendi yaşıtı bir erkek çocukla çok güzel oynadı tam vedalaşırken boynunu cimcikledi, gitmesini istemediği için ama..

Sevgiler.

Naile dedi ki...

Ortaya çıkan bu yeni davranışlarda ne yapacağımı ben de şaşırıyorum. Bizde korku yok ama şu sıralar eline geçen şeyi etrafa fırlatma var mesela.

Fotoğraflar çok güzel..

ayşegül dedi ki...

off uykusuzluğu kızımın gaz nöbetlerinden dolayı çok iyi bilirim.İnsan sağlıklı düşünemiyor o zamanlar,sabun köpüğü gibi geçiyor allahtan.Bu dönemde oyuncak kavgası olmaması tuhaf olurdu sanırım,her çocuk aşağı yukarı aynı bu konuda.
Korkularda umarım en kısa sürede yenilir,zira bizimkilerde yeni yeni başlıyor.

Burcu dedi ki...

Şimdi yazının her kelimesine yorum yapasım var;
1- Fotolar inanılmaz başarılı ve güzel, sen kaptın bu işi..
2- Bu korku olayı bizde de var son 1,5 aydır. Ama korktu şeyler; karınca, kuş, maymun gibi hayvanlar…
3- Biz ailecek okeyde yenilmeyiz, sadece ayıp olmasın, misafirlerimizin ayakları evimizden kesilmesin diye şakacıktan yeniliveririz!! Bazı sazan misafirlerimiz de bunu n kendi başarıları olduğunu sanırlar!!.. :P Nihahah :)))

Sen Gelince dedi ki...

Esin sanırım biraz daha beklemek gerekecek... Galiba o yüzden kendinden yaşça büyük çocuklarla oynamayı daha çok seviyor... Onlar oyun kurabiliyor ve kendisini idare edebiliyor:)

Sevgili A.B teşekkür ederim:) Sevgiler bizden:)

Melike hem de nasıl zor... Bakalım önümüzdeki günler neler gösterecek...

Elif aha ha:) Çok kibarız:) Umarım çabuk geçer... Şimdilik kapandı da bakalım önümüzdeki günler değişir belki:)

Füsun evet uyku çok özel bir ihtiyaç... Vazgeçebileceğin bir lüks değil ve uykum taciz edildiğinde ben gerçekten iyi hissetmiyorum. Her şeye katlanırım ama bu beni çok yoruyor.

Itır teşekkür ederim:) Salıncak tepesinde çakılıp kalma fikri süper... Sen dinleniyorsundur o sırada:) Nurturia'ya bakarım birazdan:)

Burcu teşekkür ederim... Umarım ben kendimden geçmeden o korkular ve uyku sorunları geçer:)

Zeynep nasıl dikkatlisin... Resimleri büyük koyduğumda sığmıyordu ve kafasına göre kesiyordu... Ben de daha geniş bir şablona geçtim... Eski ayarları hatırlayamayınca da yazı karakteri de değişmiş oldu:)

Güneş'cim umarım iyi dileklerin gerçek olur... Zor gerçekten... Begüm cilve yapmış oğlana:)

Naile teşekkürler... İşte bu anlamda paylaşım çok güzel... Bazı şeylere hazırlıklı olabiliyorsun... Ya da seni bekleyen olası şeyleri görüyorsun... Umarım siz de kolay atlatırsınız:)

Deniz dedi ki...

Özlem, kitap annesi olmak hiçbirimiz istemiyoruz ama, naparsın , biyerlerden fikir almak istiyoruz.
Tracy Hogg'un yeni kitabını okudum iki günde. Disiplin ve diğer çocukluğa geçişle ilgili konular var. Bir bak istersen...
Neden korktu acaba, rüya mı gördü ki? Mesela bizimki bazen korkmadan da goktum diye rol kesiyor. Korkma fiilini öğrendiklerini mi gösteriyorlar acep bize?

- Fotoğraf çok başarılı, her zamanki gibi

mummy dedi ki...

Özlem,
Henüz birlikte güzel güzel ounamaları için gerçekten çok erken,bu konuda bir iyi bir kötü olmaları çok normal..Korkuların da 20.aydan sonra başladığını çok sık duydum çocuklarda,biz yaşamadık,dönemsel olduğunu düşünüyorum ben de..Tabi böyle oturduğun yerden bıdı bıdı yapmak kolay,o uyksuzluk anlarını yaşayan bilir ben de ilk bir yıl hemen her gece ağlıyordum ama sabır sabır sabır,başka ilacı yok..Umarım eski güzel uykularına döner en kısa zamanda..
Sevgiler..

AYÇA dedi ki...

1.Ozlemcim öncelikle sen böyle fotograf cektikce makine almak için daha bir hirs yapar oldum. Markası nedir acaba ?:)
2. si uzun yazı okumayı sevmem ama o kadar akıcı ve güzel ki Yazilarin istediğin kadar uzatabilirsin.
3. Uyku konusu bir geçiş donemidir. Umarım en yakın zamanda atlatirsiniz. Uykusuzluk demek huysuzluk demek. Bunu en iyi ben anlarım :)

Evrim Ozkan dedi ki...

Ozellikle ilk fotoğrafa bayıldım. Konu ile uzakdan yakından alakası yok ama merak ettim soruyorum. Bunu hangi mak ve kens ile cektin?

elif-kayra dedi ki...

paylaşma sorunu hemen hemen her çocukta var sanırım ama önemli olan sonrası bence nilsu'nunda gelip geçici oyuncak kavgaları, Kayrada öncelerde hiç paylaşımı yoktu fakat zamanla şimdi arkadaş seçerek devam ediyor inşallah bir süre sonra buda geçicek.
sevgiler

Eylm-Sdnz dedi ki...

Bu dönemler geçici özlemim merak etme..Tecrübeye sabit o bakımdan..Ama korkma için aynısını söyleyemiyorum şayet bizim kız hala korkuyor bazı şeylerde..

RESİMLER MUHTEŞEM KONUŞTURMUŞSUN YİNE...Bİ YAKALASAM SENİ BOL BOL FOTO ÇEKTİRCEM HABERİN OLA:)))

nohut oda dedi ki...

fotolara bayıldım nasıl güzel ne kadar soft gözüküyor..
korkular için bol bol dua okuyun..çocuklarda ollabiliyor bu dönemlerde..

Sen Gelince dedi ki...

Ayşegül umarım bizimki de bu kadar kolay geçer. Oyuncak konusunda haklısın. Zaten dediğim gibi hiç şikayetçi değilim bu durumdan:)

Burcu şimdi benim de her yorum yeni bir cevay yazasım var:)
1. Fotolar için teşekkürler:) Daha bir fırın ekmek yemem gerekiyor:)
2. Bizde de keşke öyle olsa... Maymunu kaç kez görecek ki hayatta:)
3. Ailecek bu zamana kadar okeyde yenilmediğinizi biliyorum. Zaten buna güvenmiştiniz di mi? Amaç bizi tuzağa düşürmekti ama biz sazan gibi davranıp sizi tuzağa düşürdük... Naber?

Burcu dedi ki...

Özlem bizi size okey oynamaya davet etsene.. Çok fena gaza geldim, acilen sizi yenmemiz lazım.. :))

Sen Gelince dedi ki...

Deniz profil resmine bayıldım haberin ola:) Ben de ilkini okumudum ama bizde pek sökmediği için ikinciyi alma konusunda kararsızım... Zeynep de geçen gün söyledi... Alsam mı ki?
Fotoğraf için teşekkürler:) Bu arada araya numaradan korkmalar da girmiyor değil:)

Esra çok komik bu oyun halleri... Bir ara yazacağım bununla ilgili bir şeyler. Korkunun ben de geçici bir dönem olduğunu düşünüyorum ama yine de uzun sürer ya da beni çok yorar gibi endişelerim var... Tabii en çok da uykuya yansıması konusunda. Teşekkürler, inşallah:)

Ayça
1. Fotoğraf konusunda ki tüm hırslarını destekliyorum. Canon 450 D
2. Buna çok sevindim... Çok teşekkürler:)
3. Umarım sadece kısacık sürecek bir geçiştir:)

Evrim teşekkürler... Canon 450 D ve 50 mm 1.8 Bu arada ben de senin resimlerini çok beğeniyorum biliyorsun di mi:)

Elif paylaşma konusu gerçekten dönemsel bir sorun. Eminim çabuk geçecektir. Ama uzun da sürse şu ezilme olaylarından ötürü en azından oyuncağının kolay kolay elinden alınmayacağını biliyorum... Ne hainim di mi:)

Eylem uyku konusu geçici olsun da ben ötekiyle başa çıkarım elbet... Burda da bencil anne devreye girdi:) Teşekkürler fotolar için:)

Gülcan çok teşekkür ederim... İnan o kadar okuyorum ki... Daha doğduğundan beri hiç duasız okutmadım:)

Evrim Ozkan dedi ki...

bingo :) tahmin etmisdim f'in dusuk oldugu bir lens oldugunu. bende yeni aldim. dun aksam elime gecti, deneyecegim senin ki kadar olmasada guzel fotograflar cekmeyi.

Sen Gelince dedi ki...

Burcu ne zaman isterseniz... Ama bence boşuna gaza geliyorsun:)

Evrim hayırlı olsun:) Teşekkür ederim ama çok daha güzellerini çekeceğinden eminim:)

Yelish dedi ki...

Ikinci cocuk fikri ucup gidiyor , sonra geri geliyor :)
Neden korkuyor ? birisi korkuttu mu onu acaba ?Odasinda gece lambasi var mi ?
kiyamam yaa
ona da , sana da !
Uykusuzluk insani cildirtabilir cunku , hepimizin zaman zaman yasadigi bir sey .
Guclu ol ; cok sukur sagligi yerinde.
Seni uzmek icin soylemiyorum ama ; cocugu cok kotu hastaliklarla mucadele ettigi icin , sabahlara kadar uyumadan hastanede onlari bekleyen anneleri getir aklina.Ben oyle yaptim .
Gerci uykuyla sorunum olmadi cok ama bizde de tirmanma ,atlama , kirma dokme vs var .
Cok deli oldugumda , sagligin yerinde ya cok sukur , ne yaparan yap anasini satiyim diyorum !

sevgiler :)

duygu dedi ki...

korku bence hayatında geçici bir dönem... bizde bunu kısa bir dönem yaşamıştık üzerine gitmeyince kendiliğinden geçti. sadece sıkı sıkı sarılıp, burası bizim evimiz en güvenli yer falan gibi sakin bir ses tonuyla telkin edici konuşmalar yapmıştım. belki sizdede işe yarar...
ve fotolar çok başarılı. o pamuk eller tam ısırmalık olmuş...
sevgilerimle...