Uyku konusu hastalığından beri iyice zıvanadan çıktı diyorum ya… Zıvanadan çıkmak deyimi az mı kalır diye düşünmeye başladım… 17. ayı doldurduğu günden itibaren 4 gün deliksiz uyumuştu sabaha kadar… Nasıl sevinmiştim… Kesintisiz olmasa da her daim, ara ara molalar oluyordu… Bir kez uyanmalar, ne bileyim kalkış saatine kadar olmasa da mesela 5’e kadar sorunsuz bir uyku… Kötü günler de oluyordu ama dengeliyordu işte bir türlü…
Çok kötü bu aralar… Kitaplar, yöntemler fayda vermiyor… Yanıma bile almaya başladım… Yok, yok… Annesinin kolları arasında uyuyan bir bebek her saat başı yatağın içinde uyanıp, ağlayarak ayağa kalkar mı? Yanımda değilse bazen yarım saatte bir uyanıyor…
Uykuyu çok seviyor… Hep rutinlerimiz oldu uyku konusunda… Saati geldi mi kendi ister uyumayı… Geciktirdik mi elimizden tutup odasına götürür… Başını yastığa koyar… Yaz tatili dönüşünden beri ayakta salladığımız için çabuk da dalıyor… Öncesinde yatağında kendi kendine uyurdu oysaki… Ama yine de gece uyanmaları sık sık olurdu ilginç bir şekilde… İlk birkaç saat sorunsuz geçiyor… Gece 12’den, 1’den sonra başlıyor kabus… Bir de 7.30- 8 gibi kalkan, hatta bazen şaşırtıp 9’a kadar uyuyan bücürüm son moda 6.30’da uyanıyor… Bir daha uyutmak ne mümkün… Hem bölük pörçük, hatta parça pinçik bir uyku, hem de gün ağarmadan güne başlama… Ona da, bize de yazık… Artık şaşırmış durumdayım… Ve tabii bitik… Gerçi o, gün içinde çok keyifli ama…
Uyurken şu güzelliği olmasa ben tavır koymayı bilirdim ama o kadar masum, o kadar küçük ki… Yine de arada ben de zıvanadan çıkıp olayı gerilime dönüştürüyorum… Sonra da tarifsiz bir vicdan azabı başlıyor içimde…
Bilmem ne kadar süre şu kadarcık uykuyla çocuğumu büyüttüm ve bundan hiç şikayetçi olmadım diyen annelere şaşıyorum… Uyku vazgeçilecek bir lüks değil ki… Bedensel bir ihtiyaç yahu… Bedensel ihtiyacını karşılayamayan bir anne nasıl çocuğuna yetebilir? Nasıl onun enerjisine uyum sağlayabilir? Uykusuzluk insanı asabi yapar, asabiyet ise huzursuz… Huzursuz bir anne ne kadar sağlıklı bir çocuk yetiştirebilir ya da ne kadar mutlu edebilir çocuğunu? Bilemiyorum belki de bende sorun… Belki de ben bu kadar dayanıksız, bu kadar çürük çıktım…
Çok kötü bu aralar… Kitaplar, yöntemler fayda vermiyor… Yanıma bile almaya başladım… Yok, yok… Annesinin kolları arasında uyuyan bir bebek her saat başı yatağın içinde uyanıp, ağlayarak ayağa kalkar mı? Yanımda değilse bazen yarım saatte bir uyanıyor…
Uykuyu çok seviyor… Hep rutinlerimiz oldu uyku konusunda… Saati geldi mi kendi ister uyumayı… Geciktirdik mi elimizden tutup odasına götürür… Başını yastığa koyar… Yaz tatili dönüşünden beri ayakta salladığımız için çabuk da dalıyor… Öncesinde yatağında kendi kendine uyurdu oysaki… Ama yine de gece uyanmaları sık sık olurdu ilginç bir şekilde… İlk birkaç saat sorunsuz geçiyor… Gece 12’den, 1’den sonra başlıyor kabus… Bir de 7.30- 8 gibi kalkan, hatta bazen şaşırtıp 9’a kadar uyuyan bücürüm son moda 6.30’da uyanıyor… Bir daha uyutmak ne mümkün… Hem bölük pörçük, hatta parça pinçik bir uyku, hem de gün ağarmadan güne başlama… Ona da, bize de yazık… Artık şaşırmış durumdayım… Ve tabii bitik… Gerçi o, gün içinde çok keyifli ama…
Uyurken şu güzelliği olmasa ben tavır koymayı bilirdim ama o kadar masum, o kadar küçük ki… Yine de arada ben de zıvanadan çıkıp olayı gerilime dönüştürüyorum… Sonra da tarifsiz bir vicdan azabı başlıyor içimde…
Bilmem ne kadar süre şu kadarcık uykuyla çocuğumu büyüttüm ve bundan hiç şikayetçi olmadım diyen annelere şaşıyorum… Uyku vazgeçilecek bir lüks değil ki… Bedensel bir ihtiyaç yahu… Bedensel ihtiyacını karşılayamayan bir anne nasıl çocuğuna yetebilir? Nasıl onun enerjisine uyum sağlayabilir? Uykusuzluk insanı asabi yapar, asabiyet ise huzursuz… Huzursuz bir anne ne kadar sağlıklı bir çocuk yetiştirebilir ya da ne kadar mutlu edebilir çocuğunu? Bilemiyorum belki de bende sorun… Belki de ben bu kadar dayanıksız, bu kadar çürük çıktım…
28 yorum:
I ıh sende değil sorun Özlemciğim, uyumayan uyutmayan çocuk çok zor ki Rüyanın gece uykuları çok güzeldir, ben uyutma vaktinin uzunluğunda bile çıldırıyorum seni düşününce çok haklısın.Çok yorgun olduğun günlerde o uyur uyumaz sen de uyu bence, azıcık dinlenmiş olursun bari 3 saat falan.
Canım yaa uykusuzluk çok zor gerçekten hele bir de çalışıyorsan vayy haline :(
Hiç birşeye benzemiyor uyku, haklısın, insanın dengesini bozuyor...Ve bu sıra inan sadece son cümlende ki gibi düşünen tek kişi sen değilsin;) merak etme..Ben bile kendime inanamıyorum bazen ve kızarak yaptığım o kadar çok şey var ki kendime :(
üzme kendini ne olur, yerim ben onu maşlalah nasıl da uyuyor baksana...
Sorun sende değil asla Özlemcim,sen sadece büyük bir açık yüreklilikle sadece gerçekleri anlatıyorsun, hiçkimsenin mükemmel olamayacağını kabul edip, kendini mükemmel anneymiş gibi gösterme kaygın yok. Keşke herkes senin gibi bu derece açık yürekli ve kendiyle barışık olabilse..
Yok yok, sende bir çürüklük yok elbette ki. Uykusuzluk çok fena hakikaten. İnsanın içindeki tüm yaşam enerjisini alıp götüren birşey. Uykusuz kalınca (hele bir de bu süregelen bir uykusuzluksa) insan renkleri bile daha sönük görmeye başlıyor.
Bu arada anlattıkların Neva ile benim uyku maceralarımıza çok benziyor. Geçenlerde blogda uykularımız düzene girdi dedim ama halt etmişim. Son bir haftadır yine gece boyu en az 2-3 kere uyanıyor. Bizdeki tek fark meme faktörü. Her uyanışında illa ki meme emmek istiyor. Sabah 6:30 da ayaktayız. Ve aynen dediğin gibi gün içinde kendisi o kadar keyifli, o kadar mutlu ki. Aynı sizdeki gibi gece uykuya dalarken ve uykuya daldıktan sonraki ilk birkaç saatte hiçbir problem yok. Noluyorsa ondan sonra oluyor. Bazen ben de zıvanadan çıkabiliyor. Sonrası vicdan azabı ve üzüntü. Bunları yazmamın tek sebebi sana yalnız olmadığını söylemek. Böyle işte. Kabul etmek lazım galiba. Elbette uykularının tamamen düzene güreceği gün gelecektir. :)
yok canım uyku uyumadan ben de hayalet gibiyim. gece 2-3 defa uyanıyoruz bazen. bazen de 1 kere. ama ben gündüz uykusunu bir kerede 2 saat ile sınırlıyorum. gece uykusuna yaklaşırken yemek+alt üst değiştirme+gerekirse muhallebi+süt işlemlerini 21.00 gibi bitiriyorum.
sonra yavaştan uykuya geçiş.
vardır bir SIKINTISI ama ne? bilmek çok zor gerçekten. umarım bir faydam olur. üzmek kendini.
sevgiler
gorki
nekadar faydasi olur bilmem ama cocuklar rutinleri sever mesela bizim oglen 12 aksam 8 rytinimiz aksi olmadikca bozmam baska bir yerde bile olsak.Aksam yemegi 1 saat sonra banyo ve yatarken illa bi biberon sut yatagina birakip oper cikarm.ins duzelirsiniz uykusuzluk zor ikincide tekrar uyanmalarla bende ayni durumdayim simdi seninle kolay gelsin canim.
Özleeeemmm heyoooo....
başardık galiba düzelmemi var bana mı öyle geldiii, olmadı sanki dediğim şey ;)
yok ya değişmemiş :(
özürrr..:(
Aynen elif'in dediği gibi, uyuma süresi bile uzayınca gece pilim bitiyor. Çürük çıkmaksa bu hepimiz çürüğüz :) Üzülme yalnız değilsin, uykuya hepimizin ihtiyacı var.
Yalnız bazen bazı şeyler olabiliyor yapacak. Mesela gece sütü içiyor mu hala?? İçiyorsa onu kaldırman gerekiyor sanırım. içmiyorsa, acaba diş mi çıkarıyor?
ben uyuyamayınca gün boyunca başım dönüyor çok zor allah yardımcın olsun
Bazı çocuklar diş çıkarma döneminde bu tür problemler yaşıyorlar.gün içinde kaç saat uyuyor ,enerjisini yeterince atabiliyor mu.Yada akşamları tamamen tok mu oluyor?ev ısısı fazlada olabilir üşüyor da olabilir.Bizde eğer gün içinde çok şey yememişse akşam ki sütten sonra 11.30 gibi bir süt daha veriyorum .sonrasında sabah 5.30 6.30 gibi bir süt daha. sabahki sütü vermezsem saat 7 gibi açlıktan kalkıyor ancak sütten sonra hiç uyumuyor. Biz gün içinde sadece 1 bilemedin 1. 5 saat uyuyoruz. bazen bakıyorum gün içinde çocuk 3saat uyuyor o zaman çocuğun erken yatıp 12 saat kadar uyumasını beklememek lazım. Bir de biraz daha az tedirgin olmak. Her ağladığında yada her ıh dediğinde gitme yanına. Ben 8. aydan sonra telsizi kaldırdım çünkü en ufak bir mıkırtı bile ağlama gibi geliyordu.Kendini ifade etmesi de önemli tabi...ya çok zor Özlem annelik. Uykusuzluk sa berbat bir şey .Öyle mükemmel anne diye birşey yok yani benim okunabilir diye gördüğüm hiçbir blog annesi süperkahraman olduğunu iddia etmiyor.Dayanıklılık konusuna gelince kimse süper güç değildir.her çocuk malesef uyumayı erken dönemde öğrenemiyor. SABIR...
özlemcim her annede var o çürük hissetme dönemleri ben de çook hissediyorum sana özel değil bilesin ;)
uykusuzluk tabii ki çok zor kim olsa aynı şeyleri hisseder..
sağlıklı olsunlar da diyoruz hep ..
derin ve tatlı uykular diliyorum nilsu hanıma ve sana, öpüyorum..
canım aynı şeyleri o aylarda bizde yaşadık ama diş çıkarıyomuş sonra farkettık birde, çok sinirlenip artık uyu diye bagarıyodum korkuyomuş şimdi karanlıktan korkuyor ozamanlardan kaldı.mutlaka bir sıkıntısı vardır yada bir dönem geçiriyordur senin destegine ihtiyacı var sen sakin olmazsan bunlar çok uzun sürer.biz bu dönemlerde çok gerildik kimse mükemmel degil insanız bir yerde tıkanıyoruz işin zor ama sabret geçiyor o uyurken mutlaka uyu bu senin gece daha dayanıklı olmanı saglayacak.annelik uykusuz gecelermiş beni hep öyle kandırdılar :) iyi haberleri bekliyorum
Özlemciğim, uykusuzluk kesinlikle benide çok Asabileştirir çok haklısın.
Umarım en kısa zamanda bir düzeniniz oluşur. Ben şanslı azınlıkta olduğumu düşünüyorum. Bizim bir uyku düzenimiz yok ama
Begüm uykusu gelince yatıp uyuyor, gerçekten uykusu yaklaştığı zamanlar uyumaya ortam bulamadığı zamanlar çok huysuz oluyor.
Anason vermeyi denemişmiydin hiç?
Çok sık kullanmamak gerektiğini biliyorum ama arada çok zorlandığın geceler, benim bir arkadaşım uçak yolculuğunda emziğine damlatır dı.
Birde gün içinde ıhlamur rahatlatıp uyku hali veriyor.
Çok güzel uyuyor resimde :=)
Sevgiler.
Çok komiksin diyeceğim
kızma
ilahi
çürük çıkmak ne
kolay mı çocuk büyütmek
gereğinden fazla sağlamsın hatta tam tersi :)
İlahi
ama olumlu tarafını düşün
göz gezdirdiğim kadarıyle yeme sorunu yok senin bücürün
ay ay ay
o nasıl bir dert bir bilsen
dersin ki razıyım uyumasın gecelerce ben de ayakta kalayım
ama yesin bir lokma
ya da zorla tıktığımı kusmasın...
günlerce aç kaldığı için verileni kustuğu için ağzı aseton kokmaya başlayan ve doktora sorduğunda doktorun telefondan bile paniğini hissedip derhal hastaneye gidiyosunuz serum bağlatıyorsunuz, vücut yağlarını yakmaya başlamış sözlerini işitmek nasıl bir şey hayal etmek bile istemezsin emin ol
Allah da yaşatmasın zaten hiçbir anneye
not: bunu uyku uyumayan ve yemeyen bir çocuk annesi olarak yazdığıma dikkat çekerim
hani herkes çektiğini bilir demeyesin diye :)
bi daha not: diş çıkartıyordur, diş çıkartma dönemlerinde uykuları olduğu halde can acısından dalamıyor ve huysuz olup ağlıyorlar
kolay değil tabi o keskin keskin dişlerin körpecik diş etlerinin yara yara yüzeye çıkmaya uğraşmaları
sinirlenip bağırdığında falan da suçluluk hissetme
sen de insansın
ben bazen aldığım gibi duvara fırlatayım hissine kapılıyordu, Allahtan yapmadım hiç :)
ama bir tas yemeği kafasından aşağı boşaltmışlığım var
düşün yani :)
Elif her gün hemen uyuma kararı alıyorum ama ben işten 6'da çıkıyorum... Kızı alıp, eve gelmem 6.30 oluyor... Biraz vakit geçirip, yemek ve günlük işlere koyulunca vaktin nasıl geçtiğini farkedemiyorum... Bir de insan işim bitti hemen yatayım diyemiyor... Şöyle ayaklarını uzatıp dinlenmek, biraz kendine ve eşine zaman ayırmak istiyor...
Melike'cim çok teşekkürler... Birilerinin seni anladığını bilmek bile güzel:)
Burcu çok teşekkür ederim... Öyle düşünüyor olmana gerçekten sevindim:)
Senem birilerinin benimle aynı şeyleri yaşıyor olması bana güç veriyor... Yani kimse yanlış anlamasın... Ben yaşıyorum başkaları da yaşasın düşüncesi değil tabii ki bu... Sadece yalnız olmadığımı anlayarak kendimi güzel şeylere motive edebiliyorum. Umarım ikimiz için de, aynı sorunu yaşayan diğer anneler için de o gün çabuk gelir:)
Gorki bizim de hep rutinlerimiz oldu... Gündüz uyukusu da tek uykuya düştüğümüzden beri 1 buçuk- 2 saat... Daha fazla uyuduğunda bile daha az uyanıp, daha geç kalkıyordu... Teşekkürler ilgin için:)
Pınar uyku konusunda heprutinlere uydum dediğim gibi... Tüm sosyal hayatımı da onun uyku saatine göre ayarladım... O da o kadar alıştı ki, biraz gecikse kafasını taşıyamıyor nerdeyse... Ama ne kadar titiz davranırsam davranayım olmayınca olmuyor sanırım... Sana da kolay gelsin:)
Deniz teşekkürler desteğin için... Nilsu45 günlüktü gece 9 saat kesintisiz uykuya geçti kendiliğinden... Bir gece 11'de emzirdim yattım sabah 8'e kadar uyudu deliksiz... Şoka girmiştim önce... Ama doktorumuzla konuşunca normal olduğunu öğrendim... Gün içinde çok iyi besleniyordu ve gece ihtiyaç duymuyordu... 4. aya kadar böyle devam etti... Sonra bi bozuldu bi düzeldi... En son yatmadan önce sütünü içer... Gece su bile içmez... Verdiğimde geri çevirir... Çıkacak diş de kalmadı ama:)
Serra çok teşekkür ederim:) Benim de içim çekiliyor sanki:)
Sinem'cim bütün soruları sorup, gerekli cevapları aldım aslında... Diş bilemiyorum... Açlık kesinlikle değil... Gün içinde normal uyku... Ki az olduğu günler değişmiyor... Ama hemen müdahele konusunda başlangıçta, yani daha küçükken hatalarım olduğu... Ve ben de çok uzun süredir telsizi kullanmıyorum... Ama bir ayağa kalkma durumu var... Benim yanımdayken bile yapıyor bunu... Saatler de hep aynı... Kurulmuş gibi... Umarım o sabrı gösterebilim:)
Demet'cim çok teşekkürler... Umarım güzel dileklerin duyulur ve gerçekleşir:)
Beliz'in sevgili annesi bilemiyorum diş bu kadar uzun sürer mi? İma böyle bir nedeni olmasını tercih ederim... En azından hepsi çıkınca bu da bitecek diyebiliyor insan. Bir de gerilip kalıcı bir şeyler bırakmak istemiyorum kızımın üstünde... En büyük korkum bu... Umarım en kısa zamanda verebilirim o iyi haberleri:)
Güneş'cim çok teşekkürler... Yaşamadığın halde anlıyor olman çok güzel... Kesinlikle sen şanslı bir azınlıktasın... Umarım hiç bozulmaz. Anason vermedim hiç ama Milipa'nın gece çayını vermeye çalıştım... Sevmedi tabii ki... Bir kere içti o da hiç işe yaramadı... Doktorumuz diş olduğunu düşünmüyor çünkü Calpol ya da Ibufen aldığında da bir şey değişmiyor...
Adsız olarak yorum bırakan sevgili anne kendimi daha iyi hissettim şimdi... Bazen kendimi çok zayıf görüyorum çünkü... İnsan anneliğini sorguluyor ister istemez...
Ben hastalık dışında yeme sorunu yaşamadım ciddi boyutta.. Artık pek iyi sayılmaz ama problem derecesinde değil... O kısa süren bir şey yememe durumlarında bile insan deliye dönüyor... Neler yaşamış olabileceğini tahmin edebiliyorum... Allah kolaylık versin, bebişini de bolca iştah:)
Tabii senin işin iki defa zor... Bir de uykusuzluk var diyorsun... Ne diyebilirim ki sabır dilemekten başka... Bu arada açık yürekliliğin ve samimiyetin için teşekkürler... Sevgiler...
özlem gel sen benim yaptığım gibi yap. uzaktan pış pış yönetmini dene. herşeyi denedim olmadı bir tek bu işe yaradı. yarın konuşuruz.
Melike bu arada çabaların için sağol... Ben de gönderdiğin maile göre bir şeyler yapmaya çalıştım ama bulamadım bişi... Olmazsa birinden yardım alacağım...
Sermin'cim yarın senden bilgileri uzun uzadıya alırım... Valla çok sevinirim, inşallah:)
Merhaba tekrar
Adsız olarak yorum bırakma sebebim google hesabım ve blogum olmayışı
bloglar arasında dolaşıp okumayı seviyorum
okurken seninkine de ratsladım
çok doğal bulduğumdan ara ara bakıyorum böyle
neyse
ismim Yasemin
pek gizemli olmuşum sanki
aydınlatayım dedim.
benimki bebişilk dönemini geçti artık
koca dana oldu :)
tüm bu eziyetli zamanlar geride kaldı demek istediğim bir yaşta
(14)
ama şimdi aman keşke 2-3 yaşında kalsaydı da hiç uyumasa hiç yemeseydi razıydım günlerinden bahsetmeyim boşver :)
muhtemelen yaşça hayli büyük olmalıyım senden
o yüzden bir abla tavsiyesi olsun istersen
hiç bir zaman anneliğini sorgulama
dünyanın en zor ve en meşakkatli işi annelik
doğurduktan sonra bir ömür devam eden
büyüdüğünde Nilsu'ya anne seçimi yapma şansın olsa kimi seçerdin diye sorduğunda vereceği cevap
seni
olacak
aklından hiç çıkartma
sevgiler
maalesef tümü bir dönem bu durumu yaşıyorlar. can 9 aylıktı sanırım yaklaşık 2 ay geceyi gündüzü şaşırmıştık. gerçekten de çoook yorucu. ama geçiyor. biraz daha sabırlı olmak gerek sanırım.
özlem buna benzer bir dönemi bende yaşadım yaklaşık üç ay kadar sürdü.. diş dönemi ile başladı sonrasında rutini bozuldu ben saçma şeyler yaptım o da bu saçma şeyleri kullandı ve kendince bir düzen oluşturmuştu. öncelikle fiziksel bir sorun olup olmadığından emin ol.. uyku saatlerini düzenlemeye çalış. günde en fala üç saat uyusun 12-15 arası. sabah en geç yedide kalksın. akşam uyku öncesi banyoyu kaldır, hareketli oyunları bitir. gün içinde yorulsun özellikle çğlede sonra. aklıma bunlar geldi. birde papatya çayı içiriyorum bol bol. bir de bay bay diye bir bitkisel damla var, rahatlatıcı. dr verebilirsin bişiy olmaz demişti. arada veriyorum istersen doktorunuza sor .. uykusuzluk çok fenadır bilirim. bu aralar bende çok yorgunum, kaçıp gitmek istiyorum.
Yasemin ergen sorunları nedeniyle benzeri şeyler duydum başkalarından... Zor olduğunu tahmin edebiliyorum. Muhtemelen ben o endişeleri yaşarken kafayı sıyırmış olabilirim... Allah kolaylık versin... Ve güzel tavsiyelerin için teşekkür ederim... Kendimi daha iyi hissettirdi:) Sevgiler:)
Denizanası umarım bahsettiğin gibi bir süreçtir sadece... Ve ben umarım sabrı göstermeyi becerebilirim... Teşekkürler:)
Esra biliyorum o dönemi takip etmiştim... Umarım bizim ki de çok uzun sürmez... Bahsettiğin rutinlerin hepsi var bizde zaten... Yatışımız, kalkışımız hep düzenli olmuştur. Sabah 7 civarı uyanış, 12-14.00 arası uyku... Bazen çok sık olmasa da 14.30'u bulabiliyor... Günde tek uyku... Akşam üstü şekerlemesi yok ve 21.00'de yatış... Milüpa'nın gece çayını aldım ama ağzına bile sürdürmeyi başaramadım...
Yorum Gönder