Bazen çok yazmak gelir içimden… Hani kelimeler aklımda önce uçuşur, sonra birbiri ardına diziliverir… Uyutmaz hatta… Üşenirim yataktan kalkıp yazmaya, ertelerim, ötelerim… Bazen yazmam gerektiğine inanırım… Yazmak isterim… Kafamın içinde sadece kocaman bir hiçlik olur… Belki kafamdaki o kocaman hiçlik bu kez kızgınlıktan… Üstüme çöreklenen o yabancıdan… Kızgınım bu aralar… İnsanlara, kurallara, yalanlara, dolanlara, susanlara, ona, buna, şuna… Kendime de kızgınım galiba… Ve bir parça da yabancıyım…
Kızgınlık duymadıklarım, duyamadıklarım da var elbet… Zaten yazmak istediklerim de onlar vardı sadece… Bir bücür, bir aşık, bir anne, bir can yarısı…
Dip: Bu arada fotoğrafın konuyla alakası yok… Çok severim ben bu rengi… Bulunduğu yerde renkler kıt da biraz… Hani siyah tonlarına bir alternatif olsun diye burda sadece…
Kızgınlık duymadıklarım, duyamadıklarım da var elbet… Zaten yazmak istediklerim de onlar vardı sadece… Bir bücür, bir aşık, bir anne, bir can yarısı…
Dip: Bu arada fotoğrafın konuyla alakası yok… Çok severim ben bu rengi… Bulunduğu yerde renkler kıt da biraz… Hani siyah tonlarına bir alternatif olsun diye burda sadece…
14 yorum:
özlemcim, yazsana ben çok isterim okumayı, belki de yazdığında, uzun uzun yazdığında çok daha iyi hissedeceksin ya da yazmak istemezsen anlat birine. o da iyi gelir.
fotograf ne kadar güzel,böyle canlı renkli bahar gibi hissedebilsek her zaman,
hayatta çok karşımıza çıkmasa böyle kızgınlıklar yabancılıklar, umarım çabuk atlatırsın.
siyah tonlar olmasın ama ÖZlemcim.Renklendirelim hayatı biraz.(kelin ilacı olsa....)
Özlem'cim;nasıl tanıdık geldi bu satırlar..Birşey anlatasım yok derken anlattıklarından ben kendi payıma düşeni aldım..İnsanız,kadınız,eşiz,anneyiz ve daha nicesiyiz ya paylaştıkça çoğalır ortak paydalar..Hep rengarenk olsa idi günler gözümüzü alıyor diye ona da şikayet ederdik inan!Umarım her ne ise seni yoran,geldiği hızla gider sizin oralardan...Sevgilerimle
umarım kalıcı bir kızgınlık olmaz Özlemcim... yoruyor insanı... benimki biraz uzun sürmüştü, hiç gitmeyeceğini düşünmeye başlamıştım :)
Bak özlemcim, bugün bunu stil direktörünün sayfasında okudum, bilmiyorum seninle alakası yoktur belki, yaşadıklarınla ve hissettiklerinle ama paylaşmak istedim:
İyi olduğunuz için herkesin size adil davranmasını beklemek, vejetaryan olduğunuz için boğanın saldırmayacağını düşünmeye benzer ;)
Oluyor bazen özlemciğim benimnde hiiç yazasım yok nedense :=)
o kızgınlıklar geçmeyecek özlemciğim bazen artacak bazen azalacak.Neden mi hiç bir zaman geçmeyecek; beklentilerimiz bitmeyecek çünkü o saydıklarından en çokta kendinden.Yazmak isteyipte yazamadığımız öyle çok şey var ki, demiştin ya sende..aç kendine bi blog daha ver şifrenin gözüne hayatım..
Zeynep'cim yazdığımda daha iyi hissedeceğim kesin ama işte öyle bi tutukluk oluyor... Bir de kızgınlıklarını öyle açık açık yazamıyor bazen insan... Teşekkürler:) Bu arada yayınlamadığım ikinci yorumuna istinaden... Öyle olduğunu biliyorum tabii ki... Varsaymak terimi kendim için sadece daha mütevazı bir yaklaşım olacağını düşündüğümdendi:)
Demet evet üstelik 2 gün önce çekilmiş... Umarım diyoruz ama imkansız olduğunu da biliyoruz:)
Betül içimdeki tonlar rengarenk inan, bu ara çevrem ve insanlar siyah tonlarda sadece:)Eh bazen benim renklerimi de solduruyor:)
Dijle tanıdık di mi? Haklısın hayatın tadı belki de bir anlamda... Umarım çok uzun sürmez... Sürmeyeceğinden de eminim:)
Sibel'cim teşekkürler... Uzun sürmüyor ama ara ara gelip yokluyor:)Kendi içimde yaşadığım bir şey değil... Daha çok etrafımda gelişen olaylarla ilgili olduğu için yormasına çok izin vermiyeceğim:)
Güneş:))) Umarım ciddi bir sebep yoktur:)
Elif biliyorum hiç bitmeyecek... Çünkü değişmeyecek, değiştiremeyeceğim çok şey var hayatımızda... Olabilir, fena fikir değil:)
Deniz'cim başka bir yerde okuduğun bir yazıyı ilgili olabileceğini düşünüp benimle paylaşmak çok hoş:) Çok doğru bir söz:) Ama bilmiyorum ne kadar bekliyorum? Beklememeyi öğrendim belki de... Hem bu sadece kendim için değil... Ben etrafımda haksızlığa uğrayanlara, sömürülenlere tahammül edemiyorum... İlla bana yapılması gerekmiyor... Daha çok bazı şeyleri görmezden gelmeyi öğrenmem gerek sanırım:)
Resmi görünce içim açıldı...
fotoğrafa ben de bayıldım, umarım şimdi fotoğraf gibi güzel hissediyorsundur
sevgiler
Yorum Gönder