13 Mayıs 2009 Çarşamba
Zor
Annelik demek sürekli bir vicdan hesaplaşmasına girmek demek mi... Belki de... Acımasız düşünceler eşliğinde anneliğini sorgularken, gel-gitler arasında yalpalamak mı? Muhtemel... Yani benim için... Peki daha iyi anne olabilmenin bir ölçütü var mı? Ya da beni, beynimi kemiren bu düşüncelerden kurtaracak biri?
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
7 yorum:
Ben de hep daha iyi anne olabilir miyim diye sorguluyorum kendimi. Ama bir yandan da Tibet ona iyi annelik yapacağımı düşünmüş olmalı ki beni (bizi) seçmiş diyorum, rahatlıyorum :)
aynı duyguları zaman zaman bende yaşıyorum Özlem iyi bir anne değilmiyim ,yeterince sevgi veriyormuyum diye kendimi sorguluyorum .Keşke cahil bir anne olsaydım çocuğum daha mı mutlu olurdu diye saçma düşüncelerde kafamda duruyor . Öyle işte. Yalnız değilsin yani...
işte tam üzerine bastın arkadaşım,ayağını çek...
ben bu yazdıklarını kendimi neredeyse hergün soruyorum,neden istediğim gibi anne değilim diye,acaba nasıl yapmalı,nereden bilgi almalı nasıl uygulamalı kuzum üzerinde diye hergün aklımdan geçiriyorum farklı konularda,düşündüklerimi acaba biriyle paylaşırsam saçmaladığımı düşüneceklerinin endişesi hep var üzerimde... acaba neden? daha önce yaptıklarım için aldığı tepkilerden...
annelik ... sanırım ben bu sıfatı taşıyorum ama bana sorarsan o sıfata uygun ve olması gerektiği gibi yani kafamda çizdiğim gibi yürütemiyorum...
belki de bundandır ki kendimi başarısız görüşüm.. ve ikinci çocuğu istemeyişim...
herkesin sonradan istersinlerine karşı içimden söylediğim cevaplar......
sanırım fazla uzattım :)) ama ne yapayım sende yazmışsın işte içinden geçenleri,bende yazdım,başkalarına göre doğru yada yanlış... ama bence bizimkinin adı sıfatı niteliği: annelik... ne kadar beceribiliyorum? orası şüpheli..
bende bilmiyorum özlemciğim,şöyel rahatlayabiliyorum birazcık; sadece ben değilim...
Özlemciğim, çok da fazla gel-gitler yapmamak, çok sorgulamamak lazım, bazı şeylerin önüne malesef geçilemiyor, her anını dolu dolu yaşamak lazım çok çabuk büyüyorlar, bazen biraz boşvermek de lazım ölçüsünde kendimizde zaman ayırmak lazım en kalitelisinden :) Mutlaka her Anne evladı için en iyisini yapıyor bu bir gerçek.
dün yazıyordum, yazdım sildim,
bir daha başladım yine sildim,
şimdi yazayım,
çalışıyorsun diye ise, böyle düşünme,
bak ben şimdi çalışmıyorum, yine aynı şeyleri düşünüyorum,
muhtemelen, hem de daha katmerlisinden,
bir de dün kızıma bağırdım üstelik :-(
11 aylık daha,
zaman zaman bendede oluyor kötü bir anneyim ben diye düşünceler. ama yanlış bunlar iyi yönlerimizi görmeliyiyz hiçbirimiz mükemmel değiliz ama çocuklarımıza sonsuz sevgi vermiyor muyuz?
Yorum Gönder