Nilsu’nun konuşma konusunda ne kadar tembel olduğundan bahsetmiştim daha önce. 2 buçuk- 3 yaşında konuşmaya başlayacak çocuklardan olacak diye üzülüyordum. Ondan küçükler çoktan “baba”, “dede” dedi; bizimki agularda kaldı. Anlamlı olması gerekmiyor ama heceleme yapması bir hayli gecikti.
Oysa algıları son derece kuvvetli bir bebek. Görsel ve işitsel anlamda, ilk aylardan itibaren hem bizi, hem doktorumuzu şaşırttı. Çok erken desteksiz oturmaya başladı, yere hep sağlam bastı. 4. aydan itibaren biberonunu kendi tuttu. Hatta bu durum kontrol için gittiğimiz hastanede olay oldu. Aslında ucu yeme olayına dayandığı için biz şaşırmıyorduk bu duruma. Malum biraz iştahlıyızdır… Yemek kavramıyla ilgili her konuda normalden hızlı öğrendik. Yürüme konusunda da çok istekli ama onun yemekle ilgisini henüz kuramadım. Her neyse biliyorum ki akranları şakır şakır konuşurken bizimki de tek başına çatal kaşık kullanıyor olacak. Ne teselli ama:)
Gelelim bugünün bomba olayına. Bizim küçük cimcime bu aralar ilk hecesini söylemeye başlamıştı biraz biraz. Ama bu sabah arka arkaya, çok net bir şekilde tekrarlamaya başladı. Ben çok mutlu oldum tabii. Belki birçok kişi “Aman be, ne var bu kadar sevinecek” diye düşünebilir. Öyle ya 7 aylık bebekler bile vıdı vıdı bir şeyler söylüyor. Bense nerdeyse ümidi kesmiştim. O yüzden bu ilk hecemiz çok kıymetli bizim için.
Ha bu arada ilk hecemizin ne olduğunu merak edenler olabilir. Belki kimileri çoktan tahmin etmiştir bile… Tabii ki “MA MA”… Eh bizim tenten kafadan da başkası beklenemezdi zaten…
10 yorum:
Başka ne beklenebilirdi ki???? Yerim ben onu:)))
Bak söylediklerinin hepsini begümde yaptı ve o kadar kalabalık çocuklu ortamlara girdiğimiz halde hiç sesi çıkmıyor değil ama net hiç birşey yok bizde de ama gerçekten bir gün önceleri ile bir gün sonraları çok farkediyor yani her an herşey olabiliyor..İlki gelmiş gerisi gelir artık.. Keşke buralarda olsaydınızda oyun grubu kursaydık...
Sevgiler.
hay allahım ya:))) rüyanın en son diyeceği kelime sanırım mama,çocuk mama sandelyesine bile gıcık oluyor.Aferin nilsuya aferin..
Adsız arkadaşım teşekkür ederiz:)
Güneş Nilsu'da çığlıklar atıyor, agu magu diyordu ama bu kadar işte. Her an her şeyin olması konusunda çok haklısın. Sürekli gözlem ve kayıt halindeler. Sonra birden uygulamaya geçiyorlar. Evet İstanbul'da olsak çok iyi olurdu. Buralara yolunuz düşerse mutlaka görüşelim ama:)
Elif bakma bizimki de yemek dışında asla mama sandalyesinde oturmak istemiyor artık. Aslında hiç bir yerde oturmak istemiyor demek daha doğru. Mimik Rüya da başka şey der olsun:)
özlemcim,
her çocuğun gelişim hızı ve şekli bambaşka. beril, 5. aydan beri baba, mama, dede, abba, ham ham falan diyor. hiç oyun grubu olayımız da olmadı, yaşayacağım yer de olacak mı? bilmiyorum bile..
sizin ilkiniz ne zaman olursa olsun, size özel ve bence de not düşmeli:)
bazen rahat olmak, oluruna bırakmak gerekiyor, her çocuk vakti gelince ne yapacağını iyi bilir bir şekilde kodlanmış olarak dünyaya geliyor sanki:P
ben sadece iyi bir kılavuz olabilmenin önemli olduğuna inanıyorum:)
öperim nilsu'yu
p.s. leptabım sizlere ömür, bir süre yokuz, inş. kısa sürer.
Zeynep'cim çok haklısın söylediklerinde. Herbiri farklı özelliklerde, herbirinin daha iyi olduğu bir şeyler var. Ama dediğim gibi çok sevindirdi bizi bu ilk kelime. Şu an Eskişehirde'sin biliyorum ama Ankara'dan taşınıyor musunuz?
yazılanları okudukça aynı Efe gibi dedim.Bizde birebir aynı durumdayız.Mama kelimesi gelmiş sizden ama bizde hala o da yok:)
Betül zaten sizi okuyunca, hah işte bizimkinden bir tane daha varmış dedim. Her an gelebilir hazır ol bence. Bir geldi mi de devam ediyor:)
gözün aydın...devamı da gelsin.. bol kelşmeli uzun cümleleri olsun nilsunun.. bizimkide bişiler geveliyo ama ne dediği pek belli değil..
Pumkin teşekkür ederim... Bakalım devamı nasıl gelecek. sizinki de yoldadır o zaman...
Yorum Gönder