Gündüzleri yoğunluktan geceleri yorgunluktan tamam biraz da tembellikten yazamadım epeydir bir şey. Bugün okuduğum bir yazı beni kendime getirdi belki de... Bir annenin, annelik hikayesi... Sürekli izlediğin yaşamların gerisinde neler saklı olduğunu, bir bebeğe sahip olma özlemiyle yanıp tutuşmanın nasıl bir şey olduğunu anladım... Bir rüyanın nasıl gerçeğe dönüştüğünü gördüm... Ve mucizelerin hayatımızı nasıl değiştirdiğini hatırladım... O anne yüreği dokundu işte, taaa içimde bir yerlere, sen geldiğinden beri hiç gitmeyen, sol yanında çöreklenen o duyguya...
Sonra dedim ki kendi kendime ben ne kadar şanslıyım... Sen hiç bekletmeden geldin bize... Çok istediğim bir zamanda hiç naz yapmadan... İçinde başka mucizeler yoktu belki senin geliş öykünün, ama sen tek başına bile bir mucize oldun benim için... Teşekkürler geldiğin için, teşekkürler varlığın için, bana dünyanın en güzel duygusunu tattırdığın için, ruhumu yenilediğin için... Ve teşekkürler şimdiden, dudaklarının arasından çıkacak o müthiş kelime için... Anneyim ben işte... Anne...
6 yorum:
TEŞEKKÜR EDERİM, TEŞEKKÜR EDERİM...GÖZYAŞLARIM YENİDEN HAREKETE GEÇTİLER:))
Asıl ben teşekkür ederim... Bana ne kadar şanslı olduğumu hatırlattığın için...
ben de hiç beklemeyenlerdenim,
ve ben de çok şanslı hissediyorum bu konuda kendimi,
hele de doktorumun üstüne bastıra bastıra ne kadar şanslı olduğumu söyledikten sonra:))
isteyip de sahip olamamk çok kötü.. her gün infertilite merkezlerinde görüyorum içim fena oluyor. Allah isteyen herkese nasip etsin, her kadın yaşasın anneliği..ama bir de haketmeyipde anne olan ve çocuklarına türlü eziyetler yaşatan insanlık dışı canlılar varki; tüylerimi diken diken ediyorlar. tam bir çelişki..
bende uzun zamandır ne yazabiliyorum ne de okuyabiliyorum.. malatyadan yazıyorum .. seyehatten bunalmış durumdayım..sevgiler..
Allah isteyen herkese sağlıklısını versin,ve bebeklerimizi sağlıkla büyütmeyi nasip etsin.malesef bende çok şanslı değildim.Şükürler Olsun Rabbime.
Sevgiler.
Elif'in yazısını ouyunca dudaklarım titredi gönül telimden birşeyler koptu. Daha önceleri mantığımla övünen ben anne olduğumu hatırladım gözyaşlarımı tutamadım . teşekkür ederiz bu yazı için...
Yorum Gönder